سنجش وضعيت مؤلفه‌هاي پايداري محله ساغريسازان شهر رشت با استفاده از تحليل پستل (PESTEL)

در ايده هاي نوين شهرسازي، توجه به نقش ساكنان در برنامه ريزي در مقياس خرد افزايش يافته و در راستاي تحقق اهداف توسعه شهري پايدار، رويكرد توسعه محله اي، مورد توصيه قرار گرفته است. سنجش توسعه شهري پايدار در مقياس محلي با عدم قطعيت و ذهني گرايي مواجه است و متاثر از تعريف شاخص هاي اندازه گيري و ميزان شناخت سنجش كننده از شرايط محلي ست. بهر حال، سنجش شاخص هاي توسعه پايدار، يكي از اقدام هاي نخستين براي برنامه ريزي و طراحي هدفمند مي باشد. هدف اصلي اين مقاله، سنجش وضعيت موجود شاخص هاي توسعه پايدار شهري در محله ساغريسازان از شهر رشت است. اين پژوهش در رسته پژوهش هاي كاربردي مي باشد كه با روش توصيفي و تحليلي انجام شده است. روش جمع آوري داده ها، پيمايش ميداني با استفاده از ابزار پرسشنامه است. جامعه آماري شامل ساكنان محله ساغريسازان بوده كه تعداد 362 مورد به عنوان نمونه تصادفي انتخاب شده و مورد مشاهده قرار گرفته اند.  از مدل تعيين محرك هاي تغيير در محيط در حوزه هاي سياسي، اجتماعي، اقتصادي، فني، محيطي و قانوني موسوم به مدل پستل (PESTEL) براي دسته بندي شاخص ها و امتيازدهي بر اساس پاسخ هاي دريافت شده از ساكنان منتخب استفاده شده است. سپس راهبردهاي پيشنهادي با كمك تكنيك QSPM الويت بندي شده است. نتايج حاصل از تحليل نشان مي دهد كه محله ساغريسازان در ابعاد چهارگانه كالبدي (2.4)، اجتماعي (2.6)، اقتصادي (1.9) و زيست محيطي  (2.5) با پايداري اندكي مواجه بوده و در اين ميان پايين ترين امتياز، به پايداري در دو بعد اقتصادي و كالبدي تعلق گرفته است. در اين راستا، توسعه گردشگري محله اي براي تقويت وضعيت درآمدي ساكنان و شاغلان و كمك به بهبود پايداري اقتصادي پيشنهاد مي شود. همچنين براي ارتقا پايداري كالبدي، تقويت دسترسي به خدمات ضروري و ارتقا كمي و كيفي خدمات مذكور توصيه مي شود.