شناسايي و اولويت بندي الزامات رضايتمندي گردشگران شهري از اقامتگاه‌هاي گردشگري با استفاده از مدل كانوسروكوال (نمونه: هتل‌هاي سه ستاره شهر شيراز)

رضايتمندي گردشگران شامل كليۀ تجاربي است كه نسبت به مقصدي خاص در مدت اقامت به دست مي آورند و اين احساسات و طرز تلقي هاي مرتبط با ارائۀ خدمات و قيمت آنهاست. از نماگرهاي مهم در ارزيابي توسعۀ گردشگري، رشد ظرفيت تأسيسات اقامتي و كيفيت آنها با رشد گردشگري، اعم از داخلي و بين المللي، نسبت مستقيم دارد. در همين زمينه، هدف از انجام اين پژوهش، ارزيابي ميزان شكاف كيفيت خدمات ارائه شده در هتل ها و مراكز اقامتي سه ستاره شيراز با استفاده از تفاوت بين ادراكات و انتظارات گردشگران از خدمات و همچنين اولويت بندي و تقسيم بندي آنها بر اساس عناصر اساسي انگيزشي و عملكردي مي باشد. بدين منظور 200 نفر از گردشگراني كه هتل هاي سه ستاره شهر شيراز را براي اقامت انتخاب كرده بودند به صورت تصادفي ساده انتخاب و پرسشنامه ميان آنها توزيع و تكميل گرديد. روش پژوهش توصيفيتحليلي و نوع آن كاربرديتوسعه اي و شيوه گردآوري اطلاعات به دو صورت اسنادي و پيمايشي انجام گرفته است. نتايج  پژوهش نشان مي دهد از ميان 27 خدمات ارائه شده در هتل ها 13 خدمت ميان ادراكات گردشگران و ميزان خدمات ارائه شده فاصله دارد. همچنين نتايج حاصل از مدل كانو نشان مي دهد كه وجود دوربين هاي مدار بسته ي مرئي و نامرئي به منظور حفظ امنيت بيشتر ميهمانان در هتل با ضريب رضايت 0.840 مهم ترين الزم اساسي، وجود انواع اتاق و انواع سوئيت جذاب و آرام با امكانات مطلوب و مناسب(سيستم گرمايشي و سرمايشي) با ضريب رضايت 0.965مهم ترين الزام عملكردي و وجود تخت تشك و متكاي راحت و تميز با ضريب رضايت0.800 مهم ترين الزام انگيزشي مي باشد.