طراحي راهبردهاي بازمهندسي ساختار نظام اداري كشور با تأكيد بر هم‌سوسازي روندها و پيشران‌ها

ساختار، يكي از مهم‌ترين ابعاد نظام‌ اداري در هر كشور است كه پيكربندي و بستر چگونگي انجام كارها، ارتباط‌ها، اختيار و مسئوليت‌هاي سازماني در سطوح ملي را بيان مي‌كند. ساختار نظام اداري متأثر از عوامل متعددي است كه بعضي از آن‌ها به صورت ابرنيروهايي، پيشران شكل‌گيري روندها در درون اين نظام مي‌گردند. تمركز اين مقاله بر روندهايي است كه در ساختار و نظام اداري ايجاد آسيب كرده‌اند. چگونگي همسوسازي اين روندها در قالب راهبردهايي متناسب، مساله اصلي اين تحقيق به حساب مي‌آيد. تحقيق به جهت هدف كاربردي بوده و جمع‌آوري داده‌ها به روش توصيفي – پيمايشي از طريق فيش‌برداري و پرسش‌نامه انجام شده است. جامعه پژوهش مشتمل بر 49 نفر از خبرگان نظام اداري بوده‌اند كه به صورت سرشماري پرسش‌نامه‌هاي طراحي شده را تكميل نموده‌اند. در بخش كيفي تحقيق، در مرحله كدگذاري و اولويت‌بندي روندها، يازده نفر از خبرگان مشاركت داشتند. طي فرآيند طراحي راهبرد، چهار راهبرد ناحيه منتخب محافظه‌كارانه مشخص شدند. اولويت‌بندي راهبردهاي چهارگانه از طريق ماتريس برنامه‌ريزي راهبردي كمي و  تحليل تاثير پيشران‌ها بر راهبردها انجام شده است. مطابق نتايج تحقيق، اولويت با اتخاذ راهبردهايي با قابليت شاخص‌‌سازي از نظام اداري است، به گونه‌اي كه اين شاخص‌ها امكان تحليل كاركردهاي فرادستگاهي نظام اداري را داشته باشند.