اثربخشي مشاوره با رويكرد مثبت گرا بر شكوفايي، بهزيستي روان شناختي و شادكامي بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس

مقدمه: بيماري مولتيپل اسكلروزيس نوعي بيماري مزمن است كه ناتواني و كاركرد پايين ناشي از آن، افراد را به سوي احساس فقدان شايستگي و اطمينان از خود، كاهش احساس شادكامي و ايجاد مشكل در بهزيستي روان‌شناختي سوق مي‌دهد؛ لذا لازم است مداخلات روان شناختي جهت بهبود وضعيت سلامت روحي اين بيماران انجام گيرد؛ بنابراين پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي مشاوره با رويكرد مثبت‌گرا بر شكوفايي، بهزيستي روان شناختي و شادكامي بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس شهر اصفهان در بهار و تابستان سال 1397 انجام شد. روش ها: اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با گروه آزمايش و كنترل و دوره پيگيري يك ماهه بود. شركت كنندگان پژوهش، 34 بيمار مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس بودند كه بر اساس سن و تحصيلات به صورت همتاسازي در دو گروه كنترل (17 نفر) و آزمايش (17 نفر) قرار گرفتند و پيش آزمون اجرا شد. گروه آزمايش به مدت هشت جلسه 90 دقيقه‌اي هفتگي طي يك ماه مشاوره با رويكرد مثبت‌گرا شركت كردند و گروه كنترل در ليست انتظار بودند. پس از اتمام جلسات درمان و يك ماه پس از اجرا، مجدداً آزمون ها گرفته شد. براي جمع آوري داده‌ها از پرسشنامه شكوفايي سليماني و همكاران (1394)، پرسشنامه بهزيستي روان شناختي ريف (1989) و پرسشنامه شادكامي آكسفورد (1990) استفاده شد. يافته‌ها: نتايج تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر نشان داد مشاوره با رويكرد مثبت گرا بر شكوفايي بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس تاثير ندارد؛ ليكن منجر به افزايش بهزيستي روان شناختي (نمرات از 52.64 به 60.50 رسيده است) و احساس شادكامي (نمرات از 62.71 به 72.84 رسيده است) بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس گرديده است (0.05 p). نتيجه گيري: با توجه به يافته ها،  شركت در جلسات مشاوره با رويكرد مثبت گرا مي‌تواند به پيشگيري از مشكلات روان شناختي و بهبود وضعيت روان شناختي بيماران مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس كمك كند.