مقايسه تطبيقي ديدگاه طب سنتي (منصوري، ابن سينا و جرجاني) درباره تشريح جمجمه با نظرات پزشكي نوين

سالانه ميليون ها نفر بر اثر آسيب هاي مغزي ناشي از تصادف، نزاع، پرتاب از بلندي و يا آسيب هاي ورزشي به اورژانس مراجعه مي كنند. با توجه به اينكه داشتن اطلاعات در مورد تشريح بدن به شناخت بيماري ها و علاج و درمان آنها كمك مي كند، در اين مقاله برآنيم كه مقايسه تطبيقي بين توصيفات تشريحي در طب سنتي و طب نوين درباره استخوانها و عضلات جمجمه و صورت انجام دهيم. اين مطالعه از نوع مروري توصيفي بود كه بر روي كتب طب سنتي ذخيره خوارزمشاهي، تشريح الابدان، قانون، هدايه المتعلمين و تشريح عبدالوهاب تفرشي انجام شد. سپس با مطالب كتب آناتومي گري و اسنل تطبيق داده شد. در انتها مطالب مقايسه و تفاوت و شباهتهاي ذكر شد. بررسي مباحث تشريحي بيانگر اين مطالب است كه در زمينه علم تشريح پايه و اساس مطالب درباره استخوانها و عضلات جمجمه توسط طبيبان نامي ايراني به دقت و ظرافت  بيان شده و انطباق بسياري بين اين دو مكتب وجود دارد كه بيانگر دانش حكما و دقت و توجه زياد آنها جهت شناخت بدن بوده است. لذا به لزوم استفاده بيشتر از مطالب كتب طب سنتي توسط پزشكان عصر حاضر نيز تاكيد مي ورزد. اين اطلاعات در زماني بوده كه طبيبان و حكما به دستگاههاي تشخيصي مانند سونوگرافي، راديولوژي و... دسترسي نداشتند. ابداع ابزارهاي جرّاحي متعدد در آن زمان كه بسياري از آنها هنوز نيز در اتاقهاي عمل استفاده مي شود تاييدي بر اين ادعا مي باشد كه اطلاعات تشريحي از طريق جراحي بدست آمده است.