بررسي ارتباط بين فرسودگي شغلي و پرخاشگري در دانشجويان اينترن دانشگاه علوم پزشكي شيراز

مقدمه: فرسودگي شغلي محصول استرس طولاني در محيط كار است و اين سندرم زماني آشكار مي شود كه توانايي هاي فرد براي تقاضاهاي محيط كار كافي نباشد. كه اين سندرم در مشاغل ياري رسان به مردم مانند پزشكان بيشتر است. در اين مطالعه سعي بر آن است كه به بررسي ارتباط خشم و فرسودگي شغلي در بين دانشجويان اينترن دانشكده پزشكي پرداخته شود. روش ها: اين مطالعه از نوع توصيفي تحليلي به روش مقطعي مي باشد. پرسشنامه هاي فرسودگي شغلي، خشم چند بعدي و خصوصيات دموگرافيك توسط ۹۰نفر از اينترن هاي دانشكده علوم پزشكي شيراز پر شدند. داده ها از طريق نرم افزار اس پي اس اس مورد آناليز قرار گرفت و از طريق آزمون همبستگي پيرسون مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. يافته ها: در اين مطالعه ارتباط خشم و فرسودگي شغلي در فاكتورهاي جنسيت (مردان)، محل زندگي سكونت در خوابگاه، وضعيت تاهل (مجرد) معنادار شده است. هم چنين خشم انگيختگي با ۳ بعد فرسودگي شغلي و خشم به طور كلي و نگرش خصمانه با بعد خستگي عاطفي در ارتباط است. نتيجه گيري: نتايج ما نشان داد كه خشم و فرسودگي شغلي با هم در ارتباط است. لازم است سازمان بهداشت و درمان در جهت پيشگيري از اين مقوله مهم برآيد.