پاسخ‌هاي جمعيتي شته جاليز Aphis gossypii (Hem.: Aphididae) به‌غلظت‌هاي زيركشنده‌ قارچ بيمارگر Beauveria bassiana (Asc.: Hypocreales)

در پژوهش حاضر، تأثيرغلظت‌هاي زيركشنده (LC10 = 255, LC20 = 3702 and LC30 = 25461 conidia/ml) قارچ بيمارگر Beauveria bassiana Bals. (Vuill.) بر ويژگي هاي زيستي شته جاليز، Aphis gossypii Glover، در شرايط آزمايشگاهي با دماي 1±25 درجه سلسيوس، رطوبت نسبي 5±65 درصد و دوره نوري 16 ساعت روشنايي با استفاده از روش تجزيه جدول زندگي دو جنسي ويژه سنمرحله‌ رشدي مورد بررسي قرار گرفت. بر اساس نتايج به‌دست آمده، اگرچه غلظت‌هاي مورد مطالعه اثرات معني‌داري بر طول عمر شته هاي بالغ نداشتند، اما با افزايش غلظت، ميزان باروري به‌صورت معني‌داري افزايش يافت. علاوه بر افراد تيمار شده، نتاج آن‌ها نيز تحت تأثير غلظت‌هاي مورد مطالعه قرار گرفتند.كم ترين طول دوره رشد و نمو مراحل نابالغ در غلظت زيركشنده LC30 مشاهده شد (4.36 روز). علاوه بر اين، كم ترين طول دوره قبل از تخم ريزي كل (TPOP) نيز در اين تيمار به‌دست آمد (4.60 روز). مرگ و مير مراحل نابالغ شته جاليز نيز با افزايش غلظت هاي مورد مطالعه افزايش يافت و بيش ترين درصد مرگ و مير در غلظت زيركشنده LC30 ثبت شد (24.24 درصد). تيمارهاي مختلف مورد مطالعه اثرات معني‌داري بر نرخ ذاتي افزايش جمعيت (r) و نرخ متناهي افزايش جمعيت (λ) شته جاليز داشتند. نتايج حاصل از پژوهش حاضر مي‌تواند به‌منظور افزايش ميزان كارايي قارچ‌هاي بيمارگر حشرات در برنامه‌هاي مديريتي آفات مختلف مورد استفاده قرار گيرد.