كاركرد زاويه ديد سوم‌شخص در خلق داستان‌هاي وهمناك و بررسي آن در داستان «طاووس‌هاي زرد» اثر منيرو رواني‌پور

در اين مقاله، داستان كوتاه «طاووس‌هاي زرد» نوشته منيرو رواني‌پور از مجموعه‌داستانكنيزو براساس الگوي ديدگاه وجهي ـ روايي سيمپسون (1993) بررسي شده است. مسئله اساسي پژوهش اين است كه اولاً زاويه ديد گزينشي چه احساسي را در مخاطبان به‌وجود مي‌آورد و ثانياً چگونه مي‌توان احساس القاشده در متن را بدون تفسيرهاي ذوقي اثبات كرد؛ بنابراين نوع راوي و نوع وجهيت غالب بر داستان و كاركرد آن واكاوي شده است. در اين تحقيق، داده‌ها برمبناي مقوله‌ها و ابزارهاي تحليلي معرفي‌شده در نظريه سيمپسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است. روش تحقيق از نوع توصيفي ـ تحليلي است. بر اين اساس، هدف پژوهش آن است كه با به‌كارگيري الگوي زبان‌شناختي سيمپسون و كشف قواعدي، به‌روش علمي، تأثيرهاي خاص بر مخاطب اثبات شود. راوي داستان مورد بررسي از نوع سوم‌شخص روايي منفي است كه با استفاده از «كلمات بيگانگي»، دوري از ورود به احساسات و افكار شخصيت‌ها، تأكيد بر ويژگي‌هاي فيزيكي خاص، بيان حدس‌هاي خودنمايانه و تكنيك بيگانه‌سازي شخصيت، داستاني وهمناك خلق كرده است.