تحليل نظام هاي معنايي گفتماني در كتاب تصويري ورود

كتاب تصويري رسانه اي است ساخته‌شده كه به‌طور عام از دو نظام زباني تصوير و نوشتار بهره مي برد كه در نمونه هايي، كتاب فقط به زبان تصوير يا به‌اصطلاح بي كلام است. بهره‌گيري از نظام هاي زباني جريان ارتباطي را ايجاد مي كند و اين يعني نظام هاي معنايي مختلف امكان شكل گيري مي يابد. نظام هاي گفتماني با توجه به ويژگي هاي نشانه‌معنايي حاكم بر آن ها، به سه دسته كلي هوشمند يا برنامه مدار، احساسي يا تعاملي و رخدادي يا تصادفي تقسيم مي شود. پرسش ما اين است كه در ساختار تجسمي كتاب هاي تصويري تا چه اندازه مي توان اين سه نظام معنايي را براساس الگوي نشانه‌معناشناسي نوين قابل تحليل دانست. در برخي از كتاب‌هاي تصويري، به‌دليل ويژگي تصويري تأليفي آن ها، مي توان هر سه نظام معناشناختي اشاره‌شده را در كليت كتاب بازشناخت. براي اثبات اين ادعا و همچنين تحليل رويكرد خويش، كتابي تصويري با همين ويژگي باعنوان ورود اثر شان تن به‌عنوان مورد مطالعاتي برگزيده شده است. با تحقيق درباره بخشي از سازمان‌دهي تجسمي كتاب مذكور دريافت شد كه سوژه مي تواند در بخش هايي از كتاب تصويري ورود هر سه نظام روايي، تعاملي و رخدادي را به طور هم زمان مورد خوانش قرار دهد. اين تنوع در عرضه نظام هاي گفتماني سوژه را در معناسازي و هويت سازي هاي پي در پي و گاه متضاد قرار مي دهد كه به طور متناوب بازسازي مي شود؛ به همين دليل سوژه هويتي چندپاره و تمركززدا پيدا مي كند كه وابسته به خوانش (بازنمايي) ديداري در سطح گفتماني است.