بررسي مدل معادلات ساختاري حمايت اجتماعي ادراك شده و رضايت از زندگي با اعتياد به اينترنت: با نقش واسطه‌اي سرمايه اجتماعي

زمينه و هدف: اعتياد به اينترنت، سازه اي گسترده است كه شامل بازي اينترنتي و ساير اشكال استفاده ي اعتيادي از اينترنت مي شود. هدف از پژوهش حاضر بررسي برازش مدل معادلات ساختاري حمايت اجتماعي ادراك شده و رضايت از زندگي با اعتياد به اينترنت با نقش واسطه اي سرمايه اجتماعي هست. روش‌شناسي: روش تحقيق حاضر همبستگي از نوع مدل معادلات ساختاري هست. جامعه آماري در اين تحقيق شامل كليه‌ي دانشجويان دانشگاه پيام نور واحد مهاباد در سال تحصيلي ۹۹-۱۳۹۸ هست و نمونه آماري 205 دانشجو از دانشگاه پيام نور واحد مهاباد مي‌باشند كه با روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از پرسشنامه هاي اعتياد به اينترنت يانگ (1998)، رضايت از زندگي دينر و لارسون (1985)، حمايت اجتماعي ادارك شده زايمت و همكاران (1988) و سرمايه اجتماعي ناهاپيت و گوشال (1998) استفاده شد. جهت تحليل داده ها از روش همبستگي و تحليل مسير با نرم‌افزار spss و Amos  استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين حمايت اجتماعي ادراك شده (0/92-=r)، رضايت از زندگي (0/86-=r) و سرمايه اجتماعي اعتماد (0/81-=r) و سرمايه اجتماعي همدلي (0/88-=r) با اعتياد به اينترنت رابطه وجود دارد (p 0/001).  نتايج تحليل مدل‌سازي نشان داد مسيرهاي غيرمستقيم رضايت از زندگي و سرمايه اجتماعي به اعتياد به اينترنت از طريق حمايت اجتماعي ادراك شده داراي برازش (0/07=RMSEA) و (0/99=CFI) مي‌باشند. نتيجه‌گيري: در مفهوم اعتياد به اينترنت، بايد رضايت از زندگي، سرمايه اجتماعي و حمايت اجتماعي ادراك شده مدنظر قرار گيرد و با توجه به نتايج پژوهش حاضر مي توان عنوان نمود ميزان پايين روابط مطلوب با خانواده، دوستان و رضايت از زندگي با افزايش ميزان اعتياد به اينترنت در جوانان مرتبط است.