بررسي تأثير افزايش قيمت مواد غذايي بر رفاه خانوارهاي شهري در ايران

هدف مطالعه حاضر بررسي تأثير افزايش قيمت مواد غذايي بر رفاه خانوارهاي شهري در ايران با استفاده از سيستم تقاضاي تقريباً ايدئال بر‌مبناي روش داده‌هاي پنلي و استخراج كشش‌هاي قيمتي و درآمدي در پنج گروه غذايي (نان و غلات، گوشت، لبنيات و تخم مرغ، ميوه‌ها و خشكبار، انواع سبزي و حبوبات) است كه ضريب اهميت بالايي در سبد غذايي خانوار در دوره زماني 1396-1385 دارد. همچنين در جهت ارزيابي زيان رفاهي در ميان اين خانوارها از معيار تغييرات جبراني استفاده شد. براي محاسبه زيان رفاهي ناشي از تغييرات قيمت از معيار سالو و همچنين تفكيك استان‌هاي كشور به دو گروه نسبت شهرنشيني بالا و پايين استفاده شد. محاسبه معيار تغيير جبراني نشان داد كه خانوارها در نتيجه افزايش قيمت مواد غذايي با كاهش رفاه مواجه شده و متحمل زيان شده‌اند. همچنين نتايج رابطه يك به يكي بين تورم و معيار محاسباتيِ زيان رفاهي در هر دو گروه از استان‌هاي كشور بر‌اساس ميزان شهرنشيني مورد تأييد قرار گرفت، به‌نحوي‌كه پوشش زيان رفاهي ناشي از افزايشي 1 ‌درصدي در تورم، نيازمند جبراني دو‌برابر و پنج‌برابري در درآمد خانوارهاي ساكن در استان‌هاي داراي نسبت شهرنشيني بالا و پايين است.