فراواني رخدادهاي آتش‌سوزي در ارتباط با فيزيوگرافي جنگل‌ها و مراتع زاگرس (استان كرمانشاه) با استفاده از داده‌هاي آتش فعال سنجنده MODIS

در اين پژوهش با نگرش به اهميت آتش‌سوزي‌ها در ناحيه رويشي زاگرس، داده‌هاي زماني و مكاني آتش‌سوزي در عرصه‌هاي طبيعي استان كرمانشاه مربوط به سال‌هاي 2002 تا 2018 با استفاده از داده‌هاي آتش فعال سنجنده MODIS استخراج شد. سپس فراواني رخدادهاي آتش‌سوزي با توجه به فيزيوگرافي منطقه مورد مطالعه در طبقات مختلف شيب، جهت جغرافيايي و ارتفاع بررسي شد. براساس نتايج بدست آمده، بيشترين و كمترين فراواني رخدادهاي آتش‌سوزي در محدوده جنگل‌ها به ترتيب در طبقات شيب‌ 30 15 درصد و بيش از 80 درصد مشاهده شد. در مراتع نيز بيشترين و كمترين فراواني رخدادها در طبقات شيب ‌15- 0 درصد و نيز بيش از 80 درصد مشاهده شد. در مورد تاثير ارتفاع از سطح دريا بر رخدادهاي آتش‌سوزي، در جنگل‌هاي اين منطقه بيشترين فراواني اين رخدادها در طبقات ارتفاعي 1500 - 1000 و 2000 -1500 متر و كمترين فراواني مربوط به طبقات ارتفاعي 500 - 115 و 2500 متر بود. در مراتع نيز بيشترين فراواني رخدادهاي آتش‌سوزي مربوط به طبقات ارتفاعي 1500 1000 و 2000 1500 متر و كمترين فراواني مربوط به طبقه ارتفاعي 2500 متر بوده است. همچنين مشاهده شد كه فراواني رخدادهاي آتش‌سوزي در جهتهاي جغرافيايي شمالي و جنوبي به طور چشمگيري بيشتر از جهت‌هاي شرقي و غربي بود. نتايج اين پژوهش بر اين تاكيد دارد كه علاوه بر نوع فيزيوگرافي منطقه، فراواني رخدادهاي آتش‌سوزي به طور معني‌داري وابسته به مساحت هر يك از شكل‌هاي فيزيوگرافي است كه اين موضوع مي‌تواند در برنامه‌ريزي‌هاي مديريت آتش‌سوزي اهميت بسزايي داشته باشد.