ارتباط تصوير و متن در تعامل كودك با داستان‌هاي كودكانۀ محمد العبد براساس نظريۀ پري نودلمن

داستان‌هاي مصوّر كودكانه بايد به‌گونه‌اي طراحي شود كه به‌صورت توأمان كودك را با دو رسانه زباني و ديداري آشنا نموده و چرخش ناگهاني تمركز وي از متن به تصوير و بالعكس، كودك را در درك اطلاعات داستان و تعامل اثربخش دچار نارسايي ننمايد. پري نودلمن از نظريه‌پردازان اين حوزه معتقد است كه رسايي ارتباط تصوير و متن در صورتي است كه هر دو، با شاخصه‌هايي خاص يا با يكديگر همسو باشند و يا همديگر را توسعه ‌دهند؛ در غير اين صورت، ارتباط تصوير و متن، ارتباطي نارساست. وي در راستاي فراهم‌آوردن بستري مناسب براي تعامل كودك با متن، شاخصه‌هاي معيني را در نقد رسايي و نارسايي تصوير و متن معرفي مي‌كند. در پژوهش حاضر تلاش بر آن است با تكيه بر روش توصيفي تحليلي چند داستان كودكانه منتخب از محمد العبد بر اساس اين شاخصه‌ها مورد ارزيابي و نقد قرار گيرد. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد در اين داستان‌ها رسايي ارتباط تصوير و متن از بسامد بالايي (94%) برخوردار است. همچنين شاخصه توسعه‌گرايي تصوير و متن سهم بسزايي (61%) در رسايي اين ارتباط دارد. بر اين اساس داستان‌نويس و تصويرگر نسبت به دنياي كودك و علايق و خواسته‌هاي او آگاهي داشته و با ايجاد پيوندي ژرف ميان تصوير و متن داستان‌ها و درك درست اطلاعات داستان توسط كودك، موجبات تعامل كودك با تصوير و متن را فراهم آوردند.