بررسي نقش ميانجي گر سبك‌هاي پردازش هيجاني در رابطه بين كيفيت خواب، برتري طرفي و ريتم‌هاي شبانه‌روزي با فراحافظه در بين دانشجويان

زمينه: توجه و تحريف در پردازش هيجاني از عوامل تداوم دهنده بسياري از اختلالات رواني است. اما آيا سبك هاي پردازش هيجاني در رابطه بين كيفيت خواب، برتري طرفي و ريتم‌هاي شبانه‌روزي با فراحافظه نقش ميانجي دارند؟ هدف: هدف پژوهش بررسي نقش ميانجي سبك‌هاي پردازش هيجاني در رابطه بين كيفيت خواب، برتري طرفي و ريتم‌هاي شبانه‌روزي با فراحافظه دانشجويان بود. روش: پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود، جامعه آماري شامل دانشجويان روانشناسي مقطع كارشناسي دانشگاه آزاد اسلامشهر در سال تحصيلي (9897) به تعداد 2300 نفر بود. 200 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌اي به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش عبارتند از: مقياس اعتماد به حافظه و شناخت ندلجكوويك و كايريوس (2007)، مقياس پردازش هيجاني باكر و همكاران (2007)، مقياس صبحگاهي - عصرگاهي هورن و اوستبرگ (1976)، مقياس كيفيت خواب پيتسبورگ (بويس و همكاران، 1989) و چك‌ليست ارزيابي برتري طرفي چاپمن (1987). تحليل داده‌ها با استفاده از مدل‌سازي معادلات ساختاري انجام شد. يافته‌ها: ريتم‌هاي شبانه‌روزي، برتري طرفي و كيفيت خواب با ضريب 0/53 بر فراحافظه با حضور عامل ميانجي سبك‌هاي پردازش هيجاني تأثير دارد (0/05 P). نتيجه گيري: سبك‌هاي پردازش هيجاني در رابطه بين كيفيت خواب، برتري طرفي و ريتم‌هاي شبانه‌روزي با فراحافظه، نقش ميانجي دارد.