مروري بر كاربرد تابش سينكروترون در علوم باستان شناختي

تحقيقات علمي باهدف بررسي، شناسايي و حفاظت از يافته هاي باستان شناسي و هنري، بر اساس رويكردي قابل تأمل از اشتراك رشته هاي علمي متنوع و با همكاري متخصصان، دانشمندان و باستان شناسان در زمينه هاي گوناگون، نمود پيدا مي كند. در اين بستر، انتقال دانش بين گروههاي تحقيقاتي مختلف، به واسطه ميزان قابل توجهي از تكنيكهاي متداول و پيشرفته علمي، موردتوجه باستان شناسان است. يكي از الزامات اصلي كه باستان شناسان در مطالعات باستاني نمونه هاي با ارزش، در نظر مي گيرند استفاده از تكنيك هاي غير مخرب است. با درك اين مهم، روشهاي مبتني بر تابش سينكروترون مي توانند نقش بسزايي را در اين زمينه ايفا كنند. در مقاله حاضر، به چگونگي استفاده از تابش سينكروترون كه از ميكروپرتوهاي ايكس بسيار درخشان و موازي شده تشكيل شده است، در تحقيقات مربوط به شناسايي اشياي باستاني و هنري خواهيم پرداخت و برخي نتايج به دست آمده كه در آنها مزيت استفاده از تكنيك تابش سينكروترون به طور متمايزي نسبت به ساير روش هاي پيشين مورد تأكيد است، مورد استناد قرار خواهد گرفت.