بهبود قيمت‌گذاري نهايي بلند مدت به همراه روش ضرايب تعميم يافته سود براي جبران كمبود درآمد شبكه انتقال در سيستم قدرت تجديد ساختار يافته

براي پوشش هزينه‌هاي سيستم انتقال و شبكه‌هاي توزيع روش‌هاي مختلفي وجود دارد. اين روش‌ها به دو رويكرد افزايشي يا نهايي تقسيم مي‌شوند و مي‌تواند بلند مدت يا كوتاه مدت باشد. تفاوت اصلي در رويكرد افزايشي و نهايي نحوه محاسبه هزينه استفاده از شبكه است. در رويكرد افزايشي از شبيه‌سازي و در رويكرد نهايي از روش‌هاي تحليل حساسيت براي تعيين هزينه استفاده مي‌شود. اگر براي محاسبه تعرفه انتقال از قيمت‌هاي بهينه گرهي يا ناحيه‌اي كه نوعي رويكرد كوتاه مدت نهايي هستند استفاده شود در اين صورت تعرفه شبكه حاصل از اين قيمت گذاري فقط تجهيزات موجود را در نظر مي‌گيرد. مگر اينكه بهينه سازي هزينه سيستم با بهينه سازي طراحي شبكه توام شوند. از آنجا كه مبناي قيمت‌گذاري گرهي ايجاد سيگنال اقتصادي است تعرفه بدست آمده كل هزينه شبكه را پوشش نمي‌دهد. براي ايجاد مشوق‌هاي لازم براي سرمايه‌گذاري آينده مي‌توان از رويكردهاي افزايشي يا نهايي بلند مدت بهره برد. در اين مقاله براي ايجاد سيگنال اقتصادي سرمايه‌گذاري آينده از روش تصحيح شده رويكرد نهايي بلند مدت استفاده شده است كه بتواند اثر هزينه‌هاي بلند مدت را نسبت به تزريق توان در باس‌ها نشان دهد. در عين حال از آنجا كه رويكرد نهايي هزينه كامل شبكه را پوشش نمي‌دهد براي جبران كمبود درآمد از روش‌ ضرايب تعميم يافته سود استفاده شده است. يك شبكه توزيع عملي براي نشان دادن اصول تئوري و عملي راهكار يشنهادي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. نتايج براي شرايط مختلف سيستم مقايسه مي‌شوند. نتايج نشان مي‌دهند كه قيمت‌هاي حاصل از راهكار پيشنهادي نه تنها هزينه‌هاي توسعه آينده شبكه را در بر مي‌گيرد بلكه به فاصله بين توليد و مصرف نيز بستگي دارد و عواملي كه در تعرفه‌هاي شبكه تاثير گذار هستند را نيز نشان خواهد داد.