بررسي ارتباط بين بلوغ و انعطاف پذيري دانش آموزان دختر و پسر

مقدمه و اهداف بلوغ عبارت است از يك سري تغييرات جسمي و رواني كه سلسله وار به دنبال هم اتفاق مي‌افتد. در نيمرخ تمام مطالعات كه با هدف ارزيابي مراحل فيزيولوژيك كودكان اجرا مي‌شود، كنترل بلوغ بايد مد نظر قرار گيرد. انعطاف پذيري يكي از شاخص هاي مهم آمادگي جسماني كودكان است كه احتمالا ممكن است تحت تاثير تغييرات جسمي ناشي از بلوغ قرار گيرد؛ لذا هدف از تحقيق حاضر ارتباط سنجي بين بلوغ با ميزان انعطاف‌ پذيري در دانش‌آموزان دختر و پسر بود. مواد و روش ها نمونه آماري تحقيق حاضر شامل ۷۰۰ نفر از دانش‌آموزان دختر و پسر دامنه سني ۹ تا ۱۸ سال در ۱۰ گروه ۳۵ نفري پسر و ۱۰ گروه ۳۵ نفري دختر در مدارس شهركرد بود. به‌منظور ارزيابي بلوغ از فرمول شاخص پيش‌بيني بلوغ و به منظور ارزيابي ميزان انعطاف‌پذيري از آزمون نشستن و خمش به جلو و آزمون رساندن زانو به ديوار استفاده شد. به منظور تجزيه و تحليل يافته هاي پژوهش از آزمون همبستگي اسپيرمن استفاده شد (0/05≥P). يافته ها نتايج آزمون اسپيرمن، همبستگي معني‌داري بين شاخص پيش‌ بيني بلوغ با آزمون هاي نشستن و خمش به جلو (p 0.001 و 0/162=r) و رساندن زانو به ديوار (p 0.001 و 0/28=r) نشان داد. همچنين بين شاخص پيش‌ بيني بلوغ با آزمون نشستن و خمش به جلو در پسران (p 0.001 و 0/368=r) و دختران (p 0.01 و 0/162=r) و آزمون رساندن زانو به ديوار در پسران (p 0.001 و 0/284=r) و دختران (p 0.001 و 0/302=r) همبستگي معني‌داري مشاهده شد. نتيجه گيري از يافته‌هاي تحقيق حاضر مي‌توان دريافت كه همبستگي معني‌داري بين شاخص پيش‌بيني بلوغ با نمرات آزمون نشستن و خمش به جلو و آزمون رساندن زانو به ديوار در دانش‌آموزان وجود دارد؛ بنابراين شناخت در مورد اينكه ميزان انعطاف‌پذيري با بلوغ چه تغييراتي خواهد داشت مي‌تواند براي برنامه‌ريزي تمرينات و بهبود در اجرا به عنوان هدف در نظر گرفته شود و تحقيقاتي نيز با هدف بررسي و شناسايي علل اين تفاوت‌ها انجام شود.