بررسي سطح سواد بدني دانش آموزان 8 تا 12 ساله

هدف از اين پژوهش، بررسي سطح سواد بدني دانش‌آموزان هشت تا دوازده‌ساله بود. روش پژوهش توصيفي و به لحاظ نحوه گردآوري داده‌ها زمينه‌يابي و ميداني مي‌باشد. جامعه آماري را كليه دانش آموزان پايه دوم تا ششم ابتدايي شهر تهران تشكيل دادند. در اين پژوهش از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي – چندمرحله‌اي استفاده شد و تعداد 284 دانش‌آموز از ميان‌هشت مدرسه، حاضر به شركت در اين مطالعه شدند. از ابزار سواد بدني كه شامل چهار مقياسِ شايستگي جسماني، فعاليت حركتي روزانه، انگيزش و اعتمادبه‌نفس، دانش و درك است، استفاده شد. نتايج، سطح سواد بدني دانش‌آموزان را وضعيتِ ضعيف و ابتدايي نشان داد و مشخص شد كه رابطه و تفاوت معناداري ميان نمرات سواد بدني با جنسيت، سن و شاخص توده بدني وجود دارد؛ به‌طوري‌كه گروه پسران از سواد بدني بالاتري برخوردار بودند. با افزايش سن سطح سواد بدني بهبود يافت كه البته اين بهبود در مرحله گذر از دوره كودكي پاياني به دوره نوجواني، كمتر بود. همچنين گروه دانش‌آموزان با شاخص توده بدني چاق و اضافه‌وزن از سواد بدني كمتري نسبت به دانش‌آموزان با شاخص توده بدني متناسب برخوردار بودند. درنتيجه بررسي‌هاي انجام‌شده مشخص شد كه دانش‌آموزان هشت تا دوازده‌ساله از سطح سواد بدني قابل قبولي برخوردار نيستند كه اين مطلب بيانگر آن است كه دانش‌آموزان پايه دوم تا ششم ابتدايي از داشتن سبك زندگي فعال و سالم فاصله‌دارند و در صورت جدي نگرفتن اين مسئله ممكن است سلامت اين قشر از جامعه را با خطرهاي متفاوت جسمي، رواني و حركتي در آينده روبه‌رو كند.