بررسي و مقايسۀ جايگاه زنان در روايتهاي محمود دولت‌آبادي، احمد محمود، فريبا وفي و سپيده شاملو

در اين مقاله با نگاهي به رويكرد فمنيستي، به بررسي و مقايسۀ روايتهاي چهار تن از نويسندگان زن و مرد معاصر پرداخته‌ايم. در اين رويكرد پيشفرض ما وجود تفاوت در درونمايه‌ هاي داستاني و شيوۀ روايت ويسندگان مرد و زن بوده است. پس از بررسي و تحليل نيز اين پيشفرض اثبات شده و اين داستانها نشان ميدهند كه اولويت درونمايه‌ هاي داستاني در آثار مردان مورد بررسي، سياست، اجتماع و اقتصاد است؛ درحاليكه در روايتهاي زنان درونمايۀ داستان بطور خاص مسائل زنان ميباشد. در اين راستا در داستانهاي زنان مورد بررسي، الگوها و شاخصهايي ديده ميشود كه در آثار مردان نيست؛ مانند نوع نگاه به زن و تفاوت در شخصيت ‌پردازي زن در ميان دو دسته، بيان تجربه‌ هاي زنانه، مردستيزي، خيانت، كليشه‌ هاي جنسيتي، تجاوز، خشونت عليه زنان و ... . بديهي است كه تمام اين موارد باعث ميشوند كه نوع روايت مردان از زنان با روايت زنان از خودشان متفاوت باشد.