تكرار مضمون و انديشه و دلايل آن در غزليات سعدي

مضامين و محتواهاي شعري قابليت تكرار، تطور و بازآفريني دارند و برخي از آنها در ديوان شاعران مختلف بارها تكرار شده‏اند؛ به‏گونه‌اي كه مخاطب آشنا با شعر، با خواندن اشعار شاعران مختلف يا ابيات و تصاوير شعري يك شاعر خاص، به سمت اشعار ديگري رهنمون ميشود و بين آنها وجوه مشتركي مييابد. اين مقاله با روش توصيفي- تحليلي به معرفي گونه هاي مختلف تكرار در شعر و بررسي عوامل تكرار مضمون و انديشه در غزليات سعدي پرداخته و نتايج تحليل نشان داد كه سعدي در غزل به دلايل و عوامل مختلفي مثل: تكرارهاي برخاسته از سبك عمومي دوره، يكساني حالات عاطفي، پروراندن و تأكيد بر انديشه‌اي خاص، تداعي مجدد مضمون به دليل قافيه و رديف يكسان، توجه شاعر به شبكه تناسبات مورد پذيرش شاعران و استفاده چندباره از يك منبع و... مضامين و انديشه ها را تكرار كرده است. او با خلاقيت‌هايي كه در بازآفريني و تغيير مضامين داشته، مانع نشستن غبار ملال بر برخي از موضوع هاي تكراري خود و گذشتگان شده و يكپارچگي و استمرار انديشگاني و عاطفي خود را در غزليات آشكار ساخته است.