بررسي تطبيقي فضاي پساآخرالزماني در رمان جاده اثر كورمك مك‌كارتي، اسطوره جام مقدّس و پادشاه ماهيگير

رمان جاده اثر كورمك مك‌كارتي، آكنده از فضايي پساآخرالزماني و خاكستري است. آثار اين نويسنده با واقعيت عجين‌ شده‌‌اند؛ اما فضاي اين داستان دهشتناك و متفاوت از ديگر آثارش است. پس از خواندن اين رمان، هراسي در دل مخاطبان مي‌افتد كه چه بر سر دنيا مي‌آيد و اين سوال مطرح مي‌شود كه آيا راهي براي نجات انسان در اين عصر پساآخرالزماني رعب‌انگيز وجود دارد؟ مك‌كارتي وقايعي را توصيف مي‌كند كه معتقد است سرنوشت محتوم بشري است. او سفر پدر و پسري را روايت مي‌كند كه در دنياي بعد از تمدن، براي بقا دست و پا مي‌زنند. مقاله حاضر با رويكرد تحليلي ـ تطبيقي، با هدف اثبات وجود همانندي در رمان پسامدرن جاده و اسطوره‌هاي كهنِ جام مقدّس و پادشاه ماهيگير نگاشته شده است. در اين پژوهش، تنها بر خصوصيات پسامدرن جاده تاكيد نشده، بلكه بر اسطوره‌هايي معطوف است كه كهن‌تر و مهمتر هستند. در دنياي پسامدرن كه سراسر ويران گشته، راه رستگاري بشر، رجعت به اسطوره‌ها و تعالي‌يافتن او است. جهاني كه بر اساس سود و مصلحت فردي بنا شده محكوم به فنا است. نتيجه تحقيق نشان مي‌دهد كه تنها راه نجات بشر بناي اصول اخلاقي جديد، فارغ از مصلحت‌انديشي بر پايه اصالت سودآوري است. در واقع پادزهر اين جهان سودازده، چيزي جز رحم‌كردن به ديگران نيست؛ به عبارت ديگر، بشر براي ادامه بقا، نيازمند مهرباني، عشق و شفقت بدون حسابگري است.