برنامه‌ريزي راهبردي توزيع خدمات شهري از منظر عدالت فضايي (مطالعه موردي: كلانشهر اهواز)

يكي از مهمترين دغدغه‌هاي برنامه‌ريزان شهري، نحوه تخصيص منابع و خدمات شهري به صورت عادلانه در سطح مناطق مختلف شهر بر حسب نيازهاي جامعه شهري مي‌باشد. اين مقاله با هدف برنامه‌ريزي راهبردي توزيع خدمات شهري از منظر عدالت فضايي در سطح مناطق مختلف كلانشهر اهواز تدوين شده است. روش تحقيق توصيفي– تحليلي بوده و از تكنيك‌هاي تصميم‌گيري چند معياره تاپسيس و از كاربست مدل تركيبيSWOTAHP استفاده شده است. يافته‌ها بر اساس مدل تاپسيس نشان مي‌دهد كه مناطق چهار، سه و يك بيشترين خدمات را به خود اختصاص داده‌اند و در وضعيت بهتري نسبت به ساير مناطق گرفته‌اند. از سوي ديگر نتايج حاصل از مدل تركيبي نشان مي‌دهد كه راهبرد so با امتياز نهايي 0.265 بيشترين تأثير را در ميان عوامل قوت‌ها، ضعف‌ها، فرصت‌ها و تهديدها داشته و راهبرد غالب در منطقه مورد مطالعه از نوع تهاجمي مي‌باشد و نمودار تحليل حساسيت نشان مي‌دهد استراتژي راهبردي SO بيشترين حساسيت و استراتژي راهبردي WO كمترين حساسيت را دارد.