طراحي زنجيره تأمين تاب آور در صنعت نفت تحت ريسك‌هاي عملياتي و اختلالي: مطالعه موردي

صنعت نفت از بزرگ‌ترين و مؤثرترين صنايع جهان است. به دليل ساختار پيچيده زنجيره‌هاي تأمين نفت و عدم قطعيت‌ قيمت و تقاضا، طراحي شبكه زنجيره تأمين ابزاري مناسب براي بهبود اين صنعت است. پيچيدگي زنجيره‌هاي تأمين باعث افزايش آسيب‌پذيري نسبت به اختلالات مي شود؛ بنابراين هنگام طراحي زنجيره تأمين، توجه به تاب آوري كه زنجيره تأمين را قادر مي سازد در مواجهه با اختلال، عملكرد مناسبي داشته باشد، ضروري است. به علت نبود مفاهيم تاب‌آوري و اختلال در ادبيات زنجيره تأمين نفت، مدل برنامه‌ريزي دومرحله‌اي تصادفي دو هدفه ارائه و از استراتژي توسعه پالايشگاه‌ها و جايگزيني بايواتانول جهت اختلاط با بنزين براي مقابله با اختلالات كه بر صادرات نفت و واردات اكتان افزاهاي بنزين اثر مي گذارند، استفاده‌شده است. نتايج نشان مي دهد كه اختلال در واردات اكتان افزاها، باعث كاهش 10 درصدي ارزش خالص فعلي و در بخش انتقال نفت به پايانه‌هاي صادراتي باعث كاهش 2 درصدي ارزش خالص فعلي شده و استفاده از استراتژي‌هايي همچون افزايش ظرفيت پالايشگاه ها باعث 1 درصد بهبود تابع هدف مي شود. مدل با استفاده از روش اپسيلون محدوديت تكامل‌يافته براي كشور ايران به عنوان مطالعه موردي در بازه زماني 8 ساله حل‌شده و آناليز حساسيت بر پارامترهاي مهم انجام‌شده است.