اندازه‌گيري كارايي شركت‌هاي توزيع برق ايران: رهيافت تركيبي بازي چانه‌زني و تحليل پوششي داده‌ها

تاكنون مدل‌هاي متنوعي براي اندازه‌گيري عملكرد موسسات اقتصادي توسط محققين ارائه شده است، هدف اين تحقيق ارائه رويكرد جديدي براي ارزيابي و اندازه‌گيري كارايي شركت‌هاي توزيع برق كشور ‌است. اين رويكرد به‌صورت تركيب تحليل پوششي داده‌ها و تئوري بازي ارائه شده است تا واحدهاي تصميم‌گيرنده را با مقياس وسيعي از اقدامات ارزيابي كند. در مطالعات موردي، مدل‌هاي كلاسيك تحليل پوششي داده‌ها، اغلب بسياري از واحد‌هاي تصميم‌گيرنده را بيش از حد به عنوان واحدهاي كارآمد تشخيص مي‌دهند، براي رفع اين مشكل و كاهش تعداد متغيرها، بازي چانه‌زني به عنوان يك مدل بازي همكارانه با مدل تحليل پوششي داده‌هاي معمولي تركيب شده است. نتايج كارايي استاندارد حاكي است كه از 39 شركت‌ مورد مطالعه 27 شركت از كارايي 100درصد برخودار هستند، برخلاف روش كلاسيك DEA، كه تعداد زيادي از شركت كارا مي‌باشند، در روش تركيبي امتيازات بهينه شركت‌ها از يكديگر متمايز مي‌شوند و رتبه‌هاي مختلفي را كسب مي‌كنند. نتايج تحقيق حاكي است كه عملكرد كارايي استاندارد شركت‌ها با افزايش ستانده به طور متوسط به ميزان 7.2 درصد و كاهش نهاده‌ها به طور متوسط به ميزان 6.8 درصد ارتقا يافته است. هم‌چنين نتايج حاصل از تركيب بازي چانه‌زني و تحليل پوششي داده‌ها نشان مي‌دهد شركت‌هاي توزيع شهرستان تبريز، فارس، استان تهران، خراسان رضوي وكهكيلويه و بوير‌احمد به ترتيب پنج رتبه اول را داشته و آذربايجان غربي، گيلان و همدان كم‌ترين رتبه را دارند.