تروريست‌هاي جوان يا كودك‌سربازها؟ كودكان داعشي، حقوق بين‌الملل و قرباني شدن

از زماني كه درگيري‌ها در سوريه آغاز گرديد، تعداد قابل‌توجهي از شهروندان كشورهاي غربي به منطقه جنگي عزيمت كردند تا به دولت اسلامي شام و عراق (داعش)**** ملحق شوند. بر اساس تعاريف رايج، برخي از اين افراد سفركرده كودك هستند. پس از شكست داعش، كشورهاي غربي با اين معضل مواجه شدند كه چگونه بايد با اين جنگجويان جوان رفتار كنند. وضعيت اين كودكان بحث‌برانگيز شده بود. به‌نظر نمي‌رسد در ميان كشورهاي غربي موضع مشخص يا رويكردي ثابت درمورد چگونگي رفتار با اين كودكان وجود داشته باشد. به‌نظر مي‌رسد كه رويكردهاي موجود درمورد معضل اين جوانان، عمدتاً توسط اميال سياسي هر كشور ديكته شده باشد. به‌طور كلّي اين كودكان به‌عنوان تروريست‌هاي جواني شناخته مي‌شوند كه درصورت بازگشت به ميهن، جوامع خود را در معرض خطر قرار مي‌دهند. به هر تقدير به‌نظر مي‌رسد برداشت‌ها و واكنش‌ها نسبت به اين اقليت، از روش‌هاي هنجاري درمورد كودكان مرتبط با مخاصمات مسلحانه، اخذ مي‌شود. پرونده شميمه بيگم، نوجوان بريتانيايي، كه به‌طور گسترده گزارش گرديده، درمورد وضعيت نگران‌كننده كودكاني كه سابقاً با داعش مرتبط بودند زنگ خطري را به صدا درآورد. اين مقاله پرونده‌اي را براي رفتار با كودكان مرتبط با داعش به‌عنوان كودك‌سرباز، ايجاد مي‌كند. در بررسي‌هاي نزديك، اين كودكان مستحق دريافت حمايت‌هايي مطابق با تمام حمايت‌هاي انجام‌شده براي كودكان به‌كار گرفته‌شده براي اهداف جنگي مي‌باشند. به‌نظر مي‌رسد رويه قضايي اخير به‌طور ضمني بيان مي‌دارد اين حمايت‌ها حتي بعد از سن 18 سالگي پايان نمي‌يابد. باتوجه‌به مطالب مذكور، ممانعت از بازگشت به ميهن براي هنجارسازي معيارها درمورد كودكان مرتبط با ميدان جنگ، غيرضروري به‌نظر مي‌رسد. به‌علاوه، رويكردهاي برخي از كشورهاي غربي مي‌تواند به‌دليل نقض حاكميت قانون در معرض انتقاد باشد. لغو خودسرانه تابعيت و ممنوعيت بازگشت به ميهن در تضاد كامل با هنجارهاي عدالت طبيعي است. با وجود اين، اين مقاله مدعي است يك رويكرد ثابت، نيازمند رويكرد غربي در برخورد با كودكان داعشي اولاً به‌عنوان قرباني و پيروي از حقوق به‌رسميت شناخته‌شده آ‫نها در حقوق بين‌الملل مي‌باشد.