اثربخشي قصه‌گويي بر اضطراب اجتماعي در دانش‌آموزان پسر دبستاني

يكي از شايع ترين اختلالات اضطرابي دوران كودكي، اختلال اضطراب اجتماعي است. اين پژوهش با هدف بررسي اثربخشي قصه گويي بر اضطراب اجتماعي دانش آموزان پسر دبستاني با رويكرد اقدام پژوهي انجام شد. اين پژوهش از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش حاضر را كليه دانش آموزان پسر در مقطع ابتدايي بخش جعفرآباد استان قم در سال تحصيلي 98-1397 تشكيل مي داد. 18 دانش آموز به روش نمونه گيري هدفمند به‌عنوان نمونه انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. سپس جلسات آموزشي براي افراد گروه آزمايش به‌صورت گروهي در 6 جلسه يك‌ساعته اجرا گرديد و گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكردند. ابزار اندازه گيري پژوهش، مقياس اضطراب اجتماعي لايبويتز براي كودكان و نوجوانان (LSASCA) بود. نتايج آزمون تحليل كوواريانس تك متغيري (ANCOVA) نشان داد كه قصه گويي، اضطراب اجتماعي دانش آموزان پسر دبستاني را بهبود مي بخشد (P 0/05). اين مطالعه نشان داد كه قصه گويي بر كاهش اضطراب اجتماعي دانش آموزان پسر دبستاني اثربخش بوده و مي توان از آن به‌عنوان يك مداخله مؤثر استفاده كرد.