بررسي نقش سرخوردگي زناشويي در نگرش به روابط فرازناشويي با نقش تعديلي هوش هيجاني

مطالعه حاضر با هدف بررسي نقش سرخوردگي زناشويي در نگرش به روابط فرازناشويي با نقش تعديلي هوش هيجاني انجام شد. اين مطالعه به روش توصيفي-مقطعي در جامعه آماري افراد متاهل مراجعه كننده به مراكز خدمات روانشناختي و مشاوره شهر تهران در سال 1398 انجام شد. 250 نفر به روش نمونه گيري خوشه اي از سه مركز به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمع آوري داده ها از فرم اطلاعات جمعيت شناختي، مقياس نگرش به خيانت زناشويي (واتلي، 2008)، مقياس سرخوردگي زناشويي (نيهويس و بارتل، 2006) و سياهه هوش هيجاني (بار آن، 1997) استفاده شد. تحليل داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 19 با استفاده از آزمون هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي انجام شد. نتايج نشان داد نگرش به روابط فرازناشويي با سرخوردگي زناشويي ارتباط مثبت و با هوش هيجاني ارتباط منفي و معني دار دارد (0.05 P). همچنين بين سرخوردگي زناشويي و هوش هيجاني ارتباط منفي و معني دار وجود دارد (0.05 P). نتايج تحليل رگرسيون نشان داد سرخوردگي زناشويي (0.296= β) و هوش هيجاني (0.304 = β) در مجموع 0.24 از تغييرات نگرش به روابط فرازناشويي را تبيين مي كنند (0.01 P)؛ اما اثر تعديل گري هوش هيجاني معنادار نبود. با توجه به نتايج پژوهش حاضر لازم است در مشاوره و آموزش زوجين با هدف كاهش روابط فرازناشويي، به راهكارهاي كاهش سرخوردگي زناشويي و افزايش هوش هيجاني توجه شود.