كليدواژه :
مواد تغيير فاز , ميكروكپسول‌دارشدن , پليمرشدن , انتقال فاز , ذخيره انرژي گرمايي
چكيده فارسي :
با جدي‌شدن بحران انرژي در سال‌هاي اخير، مواد تغيير فاز (PCMs) بهترين گزينه براي ذخيره انرژي گرمايي هستند و توجه ويژه‌اي را در اين زمينه جلب كرده‌اند. PCMها، انرژي را طي فرايند گرمادهي همراه با انتقال‌هاي فاز جذب مي‌كنند. اين انرژي مي‌تواند طي فرايند سرمايش به محيط اطراف منتقل شود. به‌عبارت ديگر، اين تركيبات قابليت ذخيره و آزادسازي مقادير زيادي گرما را از راه انتقال‌هاي فاز با تغيير جزئي دما دارند. PCMها به چهار گروه مواد آلي، غيرآلي، اوتكتيك و پليمري دسته‌بندي مي‌شوند. اما، عمده‌ترين محدوديت PCMها، مشكل اختلاط آن‌ها با ساير مواد است. كپسول‌دارشدن بهترين راه‌حل براي استفاده مؤثر از PCMها به‌منظور افزايش سرعت انتقال گرما، جلوگيري از نشت، كاهش برهم‌كنش با محيط بيرون و تغييرات حجم محدود آن‌ها طي تغيير فاز است. كپسول‌دارشدن، فرايند پوشش‌دهي PCMها با ماده‌اي مناسب براي محافظت جامدات، مايعات يا گازها درون پوسته جامد است. مواد كپسولدارشده بر اساس اندازه كپسول به انواع ماكروكپسول‌ها، ميكروكپسولها و نانوكپسول‌ها دسته‌بندي مي‌شوند. از اين ميان، ميكروكپسول‌دارشدن روشي موفق براي توسعه كاربرد PCMها در صنايع ساختمان، داروسازي، كشاورزي و نساجي است. انواع مختلف ميكروكپسولها مي‌توانند با گستره‌اي از مواد پوسته با روش‌هاي مختلف فيزيكي، فيزيكي-شيميايي و شيميايي تهيه شوند. بسته به ماهيت شيميايي، سه نوع مواد پوسته شامل پوسته‌هاي آلي، غيرآلي و هيبريدهاي آلي-غيرآلي براي ميكروكپسول‌دارشدن به‌كارگرفته مي‌شوند. مواد پليمري متداول براي استفاده در پوسته شامل پلي‌پروپيلن، پلي‌اتيلن، پلي‌اوره، پلي‌استيرن، پلي‌آميد، رزين‌هاي اوره-فرمالدهيد، ملامين-فرمالدهيد و آكريلي هستند. با توجه به اهميت روش‌هاي كپسول‌دارشدن و كاربردهاي متنوع CMهاي كپسولدارشده در صنايع مختلف، در اين مقاله مهم‌ترين روش‌هاي كپسول‌دارشدن PCMهادر تهيه PCMهاي پايدار با درنظرگرفتن نقش پليمرها مرور شده است.
چكيده لاتين :
With serious energy crisis in recent years, phase change materials (PCMs) are among the best choice for thermal energy storage. These materials have attracted special attention in energy saving. PCMs absorb energy during the heating process accompanied by their phase transitions. This energy can be transferred into the surrounding environment during the cooling process. In other words, these compounds have the ability to store and release high amount of heat through phase transitions with a slight temperature variation. PCMs are classified into four groups of organic, inorganic, eutectic and polymeric materials. However, the major limitation of PCMs is their mixing problem with other materials. Encapsulation might be the best way for effective use of PCMs to increase heat transfer rate, preventing their leakage, reducing their interaction with the external media and limit volume changes during phase change. Encapsulation is a coating process of PCMs with a suitable material to protect solids, liquids or gases in a solid shell. Encapsulated materials are categorized into macrocapsules, microcapsules, and nanocapsules, based on the capsule size. Among these, microencapsulation is a successful method to develop PCMs application in construction, pharmaceutics, agriculture, and textile industries. Different types of microcapsules can be made with a wide range of shell materials by various physical, physico-chemical and chemical methods. Depending on the chemical nature, three types of shell materials are used for microcapsulation, including organic, inorganic, and organic/inorganic hybrids. The conventional polymeric compounds in the shell include polypropylene, polyethylene, polyurethane, polystyrene, polyamide, urea-formaldehyde, melamine-formaldehyde and acrylic resins. Due to the importance of encapsulation methods and versatile applications of encapsulated PCMs in various industries, the most important methods for encapsulation of PCMs are reviewed in this paper in preparation of stable PCMs by consideration of the role of polymers.
