اثر معنويت سازماني بر آنومي سازماني با تأكيد بر نقش ميانجي اخلاق كار (مورد مطالعه: دانشگاه لرستان)

هدف: هدف از انجام اين پژوهش، بررسي و تحليل نقش معنويت سازماني بر آنومي سازماني با در نظر گرفتن نقش ميانجي اخلاق كاري بود. روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، كاربردي و از نظر جمع‌آوري داده‌ها، توصيفي و از شاخۀ مطالعات پيمايشي است. جامعۀ آماري پژوهش، 240 نفر از كاركنان دانشگاه لرستان است كه از بين آنان با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده، 147 نفر انتخاب شدند. براي سنجش متغيّرهاي پژوهش از پرسشنامه‌هاي معنويت سازماني اشمس و دوچون(2000) و ميليمن و همكاران(2003)، اخلاق كاري گريگوري سي.پتي(1990) و آنومي سازماني مظلومي و سفيدچيان(1394) استفاده شده است. براي تحليل داده‌ها نيز از روش مدل‌سازي معادلات ساختاري و نرم‌افزار آماري آموس بهره گرفته شده است. يافته‌هاو نتيجه گيري: نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه معنويت سازماني رابطۀ مثبت و معناداري با اخلاق كاري و رابطۀ معكوس و معناداري با آنومي سازماني دارد. يافته‌هاي تحقيق دلالت بر وجود رابطۀ معكوس و معنادار بين اخلاق كاري و آنومي سازماني دارد.