نقش مهارت ارتباطي نگهبان محله در پيشگيري از جرم

امروزه نگهبان محله از جمله تشكيلات مدني است كه در راستاي تعامل ميان نيروي انتظامي و جامعه، برابر ضوابط و مقررات تعيين شده، و پس از طي دوره‌هاي آموزشي براساس قرارداد منعقده با موسسات خدماتي حفاظتي و مراقبتي از اماكن و اموال كارفرما در زمان معين ومكان مشخص مراقبت مي‌نمايد. به عبارت دقيق‌تر «مهارت‌هاي ارتباطي نگهبان محله، مهارت‌هايي مانند «ايجاد صميميت با مردم»، «گوش دادن موثر»، «حل مسائل و مشكلات ساكنين محلات»، «ارتباط مستمربا خانواده‌ها» در پيشگيري از جرم، تا چه‌اندازه نقش دارد؟» روش تحقيق در اين پژوهش به صورت توصيفي – تحليلي از نوع پيمايشي؛ و روش گردآوري اطلاعات ميداني و ابزار آن را پرسشنامه محقق ساخته است . جامعه آماري اين پژوهش ساكنين منطقه 22 تهران در سال 1394مي‌باشد كه تعداد كل جمعيت به‌طور تقريبي250 هزار نفر بوده كه حجم نمونه براساس فرمول كوكران، تعداد384 به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب گرديد. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه بيش از نيمي از پرسش شونده‌ها (230 نفر) با گويه «ايجاد صميميت با مردم»، به عنوان يكي از مهارت‌هاي ارتباطي نگهبان محله موافق هستند. يافته ها نشان مي دهد كه با افزايش تعامل اجتماعي نگهبان محله، پيشگيري هاي اجتماعي از جرم نيز افزايش مي يابد و با كاهش تعامل اجتماعي نگهبان محله، پيشگيري اجتماعي از جرم، كم مي شود. نتيجه اين كه تاثير مدل رگرسيوني تحقيق با تاكيد بر مهارت هاي ارتباطي نگهبان محله بر پيشگيري اجتماعي از جرم معني دار است

فاقد چكيده لاتين