ارزيابي پارك‌هاي شهري با رويكرد افزايش امنيت كودكان (مطالعه موردي: پارك خانواده شهر كرج)

كودكان، عامل پيوند نسل‌هاي گذشته و آينده در هر جامعه محسوب مي‌شوند و با توجه به اينكه قسمت عمده‌اي از جامعه ما را تشكيل مي‌دهند، تلاش براي ايجاد محيطي مناسب به جهت رشد كودك و آشنايي با نيازها و سرشت فطري او كه در دوران كودكي به آن نيازمند است، ضروري است؛ به طوري‌كه فقدان احساس امنيت كودكان در فضاهاي باز عمومي شهرها بالاخص پارك‌ها موجب كاهش سرزندگي در اين مكانها ميشود. هدف از اين مقاله ارزيابي پارك‌هاي شهري با رويكرد افزايش امنيت كودكان است. محدوده مورد مطالعه در اين تحقيق، پارك‌ تفريحي خانواده در منطقه 8 شهر كرج بوده و روش اين پژوهش توصيفي- تحليلي بر پايه پيمايش مي‌باشد كه از شيوه پرسشنامه در آن استفاده شده است. نمونه گيري به روش تصادفي ساده و تعداد پرسشنامه ها با استفاده از تكنيك كوكران،278 عدد انتخاب گرديد. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه حس مكان، بستگي به ارتباط كودك با محيط دارد و رابطه كودك با آن مكان، تعاملي است؛ با توجه به نتايج به‌دست آمده براي مؤلفه حس مكان، تأثير اين مؤلفه در امنيت كودكان، قابل توجه است. مؤلفه، خاطرهانگيزي نسبت به حس مكان در سطح كمتري از تأثيرگذاري است ولي با اين حال، از تأثيرگذاري خوبي برخوردار است. هم‌چنين نتايج به‌دست آمده براي مؤلفه ادراك عمومي و لذت بصري، حد متوسطي را براي تاثيرگذاري اين مؤلفه بر امنيت كودكان دارد و در انتها مؤلفه فرم و شكل پارك از مهمترين و مؤثرترين شاخصه‌هاي امنيتي كودكان در پارك به‌حساب مي‌آيد.

فاقد چكيده لاتين