آيا فنّاوري از لحاظ ارزشي جهت دارد؟

هدف:هدف از نگارش اين مقاله، پاسخ به اين پرسش مهم بود كه آيا فنّاوري ابزاري خنثي است يا جهت و بار ارزشي و اخلاقي دارد. روش: روش نگارش مقاله، تحليل اسنادي است. براي پاسخ، ضمن ارائه تعريف مختار از فنّاوري و جهت‌داري، با ذكر چهار دليل از طرفداران خنثي بودن فنّاوري(ابزارگرايان) و نقد ادلّه آنان(مثل پيت، مطهري، رحيم‌پور) به ادلّه طرفداران جهت‌دار بودن فنّاوري با شش گرايش متفاوت پرداخته شده است(مثل‌هايدگر، فينبرگ، نصر، پستمن، گلشني، آيدي، وندپول، كروز، سروش و...). سپس ادلّه كساني مثل ذات‌گرايان و تعيّن‌گرايان را جبري و افراطي دانسته و در نهايت، با پذيرش سخن طرفداران تأثير علوم پيشيني و فرهنگ در فنّاوري و پذيرش مشروط نظريه «وساطت فنّاوري» و «طرح كاربرد» فنّاوري، به موضعي ميانه و معتدل مي‌رسد. يافته‌ها و نتيجه‌گيري: نويسنده هم افراط ذات‌گرايان را رد مي‌كند و هم تفريط ابزارگرايان را و خود موضعي اصلاحي در بين آن دو اتخاذ مي‌كند.