تحليل تاب آوري فيزيكي- كالبدي نواحي شهري در برابر زلزله با ارائه سناريو- مورد مطالعه: شهر زنجان

اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ در ﺟﻬﺖ ﻫﻤﮕﺮاﯾﯽ ﺑﺎ ﺗﺪاﺑﯿﺮ و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎي ﻣﺠﺎﻣﻊ ﺟﻬﺎﻧﯽ در راﺳﺘﺎي ارﺗﻘﺎي ﺗﺎب آوري ﺷﻬﺮﻫﺎ در ﺑﺮاﺑﺮ زﻟﺰﻟﻪ و ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﮔﺴﺘﺮش ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ- ﮐﺎﻟﺒﺪي آنﻫﺎ، ﺑﻪ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺗﺎب آوري ﮐﺎﻟﺒﺪي ﺷﻬﺮ زﻧﺠﺎن و ﻃﺮاﺣﯽ ﺳﻨﺎرﯾﻮ در ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﺨﺎﻃﺮه زﻟﺰﻟﻪ ﻣﯽﭘﺮدازد. روش ﭘﮋوﻫﺶ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ- ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ ﺑﻮده و ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎ ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ اوﻟﻮﯾﺖ و اﻫﻤﯿﺖ ﺷﺎﻣﻞ: ﻧﻮع ﺳﺎزه، ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺑﻨﺎ، ﻋﻤﺮ ﺑﻨﺎ، ﺗﻌﺪاد ﻃﺒﻘﺎت، ﺳﻄﺢ اﺷﻐﺎل ﺑﻨﺎ، ﺿﺮﯾﺐ ﻣﺤﺼﻮرﯾﺖ، ﺗﺮاﮐﻢ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ، داﻧﻪ ﺑﻨﺪي، ﻓﺎﺻﻠﻪ از ﮔﺴﻞ، ﺗﻌﺪاد واﺣﺪ در ﺑﻨﺎ، ﺳﺎزﮔﺎري ﮐﺎرﺑﺮي، ﻣﯿﺰان ﺷﯿﺐ و ﻧﻤﺎي ﺑﻨﺎ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ از ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮاﺗﺒﯽ(AHP) ﺑﺮاﺳﺎس (راﺑﻄﻪ ﺷﻤﺎره 1) در 3 ﺳﻨﺎرﯾﻮ ﺑﮑﺎر ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ. ﻃﺒﻖ ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ، ﻣﯿﺰان ﺗﺎب آوري در ﺑﺮاﺑﺮ زﻟﺰﻟﻪ در ﻗﺴﻤﺖﻫﺎي ﻣﺮﮐﺰي و ﺟﻨﻮﺑﯽ ﺷﻬﺮ ﺿﻌﯿﻒ و ﺑﺴﯿﺎر ﺿﻌﯿﻒ ﺑﻮده و ﻫﺮ ﭼﻪ ﻗﺪر ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺷﻤﺎل، ﻏﺮب و ﺷﺮق ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽﮐﻨﯿﻢ ﺑﺮ ﻣﯿﺰان ﺗﺎب آوري ﮐﺎﻟﺒﺪي ﻧﻮاﺣﯽ اﻓﺰوده ﻣﯽﮔﺮدد. ﺑﺎ اﯾﻦ ﺑﺮآﯾﻨﺪ از ﺗﺼﺎوﯾﺮ ﺗﺎب آوري در ﺳﻨﺎرﯾﻮﻫﺎ، ﻫﯿﭻ ﻧﺎﺣﯿﻪ اي داﻣﻨﻪ ﮐﺎﻣﻼً ﺗﺎب آور را ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻧﻤﯽﮔﺬارد ﻃﻮري ﮐﻪ در ﺳﻨﺎرﯾﻮﻫﺎي ﻣﺮﮐﺎﻟﯽ 7 و 8، ﺷﻬﺮ در داﻣﻨﻪ ﻓﺎﻗﺪ ﺗﺎب آوري و ﺑﺴﯿﺎر ﺿﻌﯿﻒ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد. ﺗﺤﻠﯿﻞﻫﺎ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﻃﺒﻖ ﺳﻨﺎرﯾﻮﻫﺎ، در ﻫﯿﭻﮐﺪام از ﻧﻮاﺣﯽ، ﺛﺒﺎت در ﺗﺎب آوري وﺟﻮد ﻧﺪارد.