آزمون مدل كميت - كيفيت فرزندان در خانواده هاي شهري ايران

Testing The Quantity-Quality Model of Fertility in Iran’s Urban Families

هدف اصلي اين مقاله، بررسي رابطه بين كميت و كيفيت فرزندان در ايران است. فرض اوليه مدل هاي كميت-كيفيت باروري، اين است كه بين كميت و كيفيت فرزندان، رابطه جايگزيني وجود دارد. ابهام درمورد علامت و اثر نهايي تولد فرزند جديد بر كيفيت فرزندان موجود و خطي يا غير خطي بودن اين اثر، موجب شد تا در اين پژوهش، به بررسي رابطه بين كميت و كيفيت فرزندان در ايران پرداخته شود. در اين راستا، با استخراج نمونه اي شامل 5624 فرزند بالاي 25 سال مناطق شهري كشور از طريق داده هاي سال 1394مركز آمار ايران و با به كارگيري روش حداقل مربعات معمولي با اعمال تصحيح مجانبي وايت تحت عنوان خطاي استاندارد مستحكم، رابطه بين كميت و كيفيت فرزندان بررسي شد. نتايج، حاكي از ارتباط معنادار، منفي و غيرخطي بين اندازه خانواده و كيفيت فرزندان است اما اندازه و علامت اين ارتباط براي تمام فرزندان يكسان نيست؛ به اين معني كه براي تولدهاي اول، دوم و سوم، رابطه مكمل بودن بين كميت و كيفيت فرزندان وجود دارد و براي تولدهاي بالاتر از سه فرزند، رابطه جايگزيني ميان كميت و كيفيت فرزندان برقرار است. بر اساس نتايج تحقيق، توصيه مي شود كه در سياست هاي تشويق رشد جمعيت، بعد خانواده ها مورد توجه قرار گيرد؛ به اين صورت كه اگر در سياست افزايش جمعيت، به جاي يك سياست همه گير، فقط بر خانواده هاي بدون فرزند و يا كمتر از سه فرزند متمركز شود، رشد جمعيت، به كيفيت آن آسيبي نمي زند و در جهت بهبود سرمايه انساني جامعه پيش خواهد رفت.

The purpose of this article is to investigate the relationship between quantity and quality of children in Iran. The quantity-quality models of fertility primarily assume that there is a substitution relationship between quantity and quality of children. The ambiguity in sign and final effect of newborns on the quality of existing children and the linearity or nonlinearity of such effect led us to investigate the relationship between quantity and quality of children in Iran. In this context, by using cross-section expenditure and income data of urban households in 2015, first we draw out a sample of 5624 children over 25 years of age in urban areas. Then, we investigate the relationship between quantity and quality by applying OLS method with Huber-White robust standard errors. The results show that there is significant, negative, and nonlinear relationship between family size and quality of children, but the size and sign of this relationship are not the same for all children, that is for first, second, and third births there is a complementary relationship between quantity and quality of children, and for births of more than three children there is a substitution link between quality and quantity of children. According to the results, we recommend that the population growth policies consider the size of families. If the policy of population growth focuses only on small families having no children or those having less than three children, population growth will not be detrimental to its quality and will improve the human capital of society.