تاثير هوش هيجاني و هوش فرهنگي بر مقاومت كاركنان دربرابر تغيير با ميانجي گري سرمايه روانشناختي

مقدمه: تغيير تنها عنصر دائمي در زندگي و كسب و كار تلقي مي شود، اما در جريان پياده سازي فرآيند تغيير، يكسري چالش‌ها پيش روي سازمان‌ها به‌ويژه سازمان‌هاي دولتي قرار ميگيرد كه يكي از مهمترين آنها مقاومت كاركنان سازمان در برابر تغيير است. هدف اصلي اين پژوهش، بررسي تاثير هوش هيجاني و هوش فرهنگي بر مقاومت كاركنان در برابر تغيير با تاكيد بر نقش ميانجي‌گري سرمايه روان‌شناختي مي‌باشد. روش: اين مطالعه بر روي يك نمونه غيرتصادفي 300 نفره از كاركنان دانشگاه‌هاي دولتي شهر اهواز انجام شده است. روش پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نظر نحوة گردآوري داده‌ها، توصيفي همبستگي مي‌باشد. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌هاي استاندارد هوش فرهنگي انگ و همكاران (2007)، هوش هيجاني گلمن (1997)، مقاومت در برابر تغيير اورگ (2003) و سرمايه روانشناختي لوتانز و همكاران (2007) گردآوري گرديد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از روش مدلسازي معادلات ساختاري با نرم افزار Smart PLS3 استفاده شده است. يافته ها: نتايج حاصل از تحليل داده‌ها نشان داد كه هوش هيجاني و هوش فرهنگي هم به‌طور مستقيم (0.37-، 0.32-) و هم به‌‌واسطه سرمايه روان‌شناختي بر مقاومت كاركنان در برابر تغييرات سازماني اثر منفي و معنادار (0.69 -، -0.63) دارد. نتيجه گيري: براساس يافته‌هاي پژوهش، تقويت هوش هيجاني و فرهنگي كاركنان، مقاومت آنها در برابر اجراي تغييرات را كاهش خواهد داد. همچنين بهبود سرمايه روانشناختي باعث مي‌شود كه اثر هوش هيجاني و فرهنگي بر مقاومت در برابر تغيير با ميانجي گري سرمايه روان شناختي تقويت گردد.