تحليل مدل‌هاي تحليل شبكه و منطق فازي براي تهيه نقشه پهنه بندي حساسيت وقوع زمين‌لغزش مطالعه موردي: (جاده سراب - نير)

چكيده يكي از انواع ناپايداري دامنه‌اي كه هرساله خسارات مالي و جاني فراواني را بر زندگي انسان‌ها وارد مي‌نمايد، زمين‌لغزش مي‌باشد. در پژوهش حاضر، كارايي مدل تحليل شبكه (ANP) و منطق فازي در پهنه‌بندي خطر وقوع زمين‌لغزش در 3 كيلومتري محور سراب_نير مورد ارزيابي قرار گرفت. فرايند انجام كار بر مبناي تلفيقي از روش‌هاي كتابخانه‌اي و ميداني است. به اين منظور ابتدا نقشه زمين‌لغزش‌هاي منطقه با بازديدهاي ميداني تهيه شد. سپس با مرور و بررسي منابع، عواملي كه مي‌توانند در فرآيند بروز زمين‌لغزش مؤثر باشند، استخراج و با توجه به ديد كارشناسي و بررسي منابع، 10 عامل طبيعي و انساني شامل گسل، كاربري اراضي، شيب، فاصله از آبراهه، فاصله از جاده، زمين‌شناسي(ليتولوژي)، بارش، جهت شيب، ارتفاع و پوشش گياهي براي تهيه نقشه پهنه‌بندي و پتانسيل خطر وقوع زمين‌لغزش، استفاده شدند. نقشه حاصل در 5 كلاس خطر، طبقه‌بندي و با توجه به زمين لغزش‌هاي رخ ‌داده در محدوده مورد مطالعه، مورد ارزيابي قرار گرفت. با توجه به نتيجه ارزيابي، مدل‌هاي به‌كار رفته، قابليت مناسبي را براي پيش‌بيني وقوع زمين‌لغزش نشان مي‌دهند. بررسي و تحليل نتايج نشان داد كه ميزان بارش و ارتفاع نسبت به ساير عوامل تأثير بيشتري در ايجاد نواحي پرخطر ايفا مي‌كنند كه بعد از اين دو عامل، مناطق با پوشش گياهي كم، مناطق داراي سنگ‌هاي سست و نواحي نزديك به گسل به ترتيب بيشترين تأثير را در وقوع زمين‌لغزش‌هاي منطقه داشتند.