انساني شدن حقوق محيط زيست در پرتو كرامت انساني

Humanization of environmental law in the light of human dignity

حقوق بين­ الملل محيط زيست از جمله شاخه­ هاي حقوق بين­ الملل است كه در چند دهه قبل به خصوص از دهه 1970 رشد و توسعه يافته است. چند دهه گذشته فرايند انساني شدن حقوق بين­الملل نيز آغاز و به شاخه ­هاي مختلف آن تسري يافت. انساني شدن حقوق بين­ الملل ابتدا از رويكردي فرد­محور متعاقبا رويكردي بشريت­ محور به خود گرفت. بدين ­معنا كه بدنبال تحقق هدف­ هاي عالي مشترك در ميان كل بشريت مي ­باشد. حقوق بين­ الملل محيط زيست از جمله شاخه‌هاي حقوق بين­ الملل است كه تحت تاثير اين فرايند قرار گرفته و با توجه به عوامل عيني و ذهنيِ موجود در فضاي زيست­ محيطي، داراي رويكردي بشريت­ محور مي­باشد. به نظر نگارنده آنچه منجر به انساني شدن حقوق محيط زيست و رويكرد بشريت­ محور در آن شده است نفوذ مولفه‌هاي كرامتي با استناد به كرامت انساني در حوزه حقوق محيط زيست و ظرفيت‌هايي است كه مفهوم كرامت انساني از آن برخوردار است.

International Environmental Law is one of the branches of international law that has been developed several decades ago, especially after 1970. Since then, the process of humanization of international law has begun and extended to various branches of international law. The humanization of international law had begun with an individual-oriented approach, and changed to humankind-approach afterwards, which means it seeks to achieve common high goals among all humanity as a whole. International environmental law is one of the branches of international law that is influenced by this process and based on objective and subjective factors in the environmental field has a humankind-approach. To the authors, the influence of the dignity elements on the basis of invoking to human dignity in the field of environmental law and human dignity capacities, has led to humanist and the humankind-approach of environmental law.