مطالعه آزمايشگاهي ظرفيت باربري پي هاي سطحي واقع بر ماسه در شرايط اشباع و غيراشباع

پي هاي سطحي معمولا بالاتر از تراز آب زيزميني واقع بوده و خاك زير آنها در شرايط غيراشباع مي باشد. بنابراين ظرفيت باربري پي هاي سطحي بايستي متاثر از تنش هاي موئينگي ناشي از شرايط غيراشباع خاك باشد. در اين تحقيق اثر غيراشباع بودن خاك بر ظرفيت باربري پي مربعي و مستطيلي واقع بر خاك دانه اي متراكم در مقياس آزمايشگاهي در شرايط مختلف تراز آب زيرزميني بررسي گرديد. نتايج آزمايشها نشان مي دهد كه با پايين بردن تراز آب زيرزميني و به تبع آن افزايش مكش بافتي خاك ناشي از مويينگي، با تغيير مكش بافتي از 0.5 تا 4.5 كيلوپاسكال در ماسه مورد مطالعه، ظرفيت باربري نهايي در شرايط غيراشباع از 2.3 تا 4.3 برابر شرايط اشباع بصورت غيرخطي افزايش مي يابد همچنين در مكش هاي نزديك به مكش بافتي باقيمانده و با گذر از ناحيه اشباع زدايي، آهنگ افزايش ظرفيت باربري كاهش يافته و با افزايش نسبت طول به عرض پي، نرخ افزايش ظرفيت باربري افزايش پيدا مي كند.