تعهدات اخلاقي طرفين در قراردادهاي نفتي باي بك (بيع متقابل) در ايران

The ethical obligations of the parties in oil bunk contracts in Iran

مقاله پيش رو سعي در بررسي پيرامون اصول قراردادي حاكم بر قراردادهاي باي- بك در ايران دارد كه به كرات توسط شركت ملي نفت ايران كه در مقام نمايندگي وزارت نفت ايران انجام وظيفه مي كند مورد استفاده قرار مي گيرند.كشور ايران با دارا بودن مقادير قابل توجهي از ذخاير نفت و گاز طبيعي به عنوان دومين توليد كننده و صادر كننده نفت در جهان و همچنين دومين كشور بزرگ دارنده ذخاير گازي در جهان رتبه بندي مي شود در خصوص دو حوزه ي بسيار مطلوب جهت سرمايه گذاري شدن توسط سرمايه گذاران (خارجي) ر ايران مي توان به توسعه ي منابع نفتي و نيز گاز طبيعي اشاره كرد كه همچنان نياز به يك سرمايه گذاري خيره كننده را مي طلبد.اختياري كردن قراردادهاي خدماتي باي- بك توسط شركت نفت ايران به عنوان يك نيروي محركه در جذب سرمايه خارجي و همچنين دانش عملي و مهارت لازم جهت توسعه صنعت نفت ايران كه ستون فقرات اقتصاد ايران به شمار مي رود از اهميت خاصي برخوردار است. اين مقاله در نظر دارد علاوه بر شناسايي قراردادهاي باي بك به بررسي حقوق و تعهدات تمهيد شده در اين دسته از قراردادهاي نفتي براي طرفين متعاقدين (پيمانكار و كارفرما) پرداخته كه طي مباحث پيش رو به ترتيب اولويت مورد بحث واقع خواهند شد.

The article attempts to examine the contractual principles governing the Baikon contracts in Iran, which is frequently used by the National Iranian Oil Company, which serves as the Ministry of Oil. Iran, with its significant reserves of oil and natural gas, is ranked as the world's second largest oil producer and exporter, as well as the world's second-largest gas reserves holder in the world, in terms of two highly desirable areas for investment. Investors (foreign) in Iran can mention the development of oil and natural gas, which still requires a drastic investment.