مديريت بهينه كشت محصولات زراعي دشت فيروزآباد در راستاي پايداري منابع آب و خاك با استفاده از الگوي برنامه‌ريزي فازي

اهداف: منابع آب و خاك ازمهمترين منابع كشاورزي هستند كه حفاظت از آن ها از اهميت ويژه اي برخوردار مي باشد. در اين پژوهش تلاش شده است با اهداف چندگانه، الگوي كشت همسو با كشاورزي پايدار براي دشت فيروزآباد تعيين گردد. هدف اقتصادي اين پژوهش حداكثرسازي سود و اهداف زيست محيطي شامل كاهش آب مصرفي، كودشيميايي و آفت كش ها در نظر گرفته شد.مواد و روش ها: با توجه به اين كه نبود قطعيت جزء جدايي ناپذير تصميم گيري در بخش كشاورزي به شمار مي آيد، لذا اين نااطمينايي با الگوي فازي در اين تحقيق تعديل شد. شرايط كم آبياري و تنش آبي و همچنين اتخاذ سيستم آبياري مناسب با متغيرهاي متفاوت تصميم وارد مدل شدند و با در نظرگرفتن حد بالا و پايين اهداف به شكل فازي و نه اعداد قطعي شرايط واقعي دشت فيروزآباد در سال نرمال و كم آبي مدلسازي شد.يافته ها: الگوي بهينه كشت با استفاده ازبرنامه ريزي فازي براي سال هاي داراي شرايط نرمال و كم آبي ارائه گرديد. بگونه اي كه درجه عضويت هر سه هدف تقريباً به يك ميزان ايجاد رضايتمندي را نشان دادند. الگوهاي كشت ارائه شده در شرايط كم آبي شامل گندم 25، گندم 49، جو 44، ذرت 3، چغندرقند 48 و برنج مي باشد و همين محصولات با سطوح مختلف كم آبياري در سال نرمال پيشنهاد شد. نتايج حاكي از آن است كه الگوي ارائه شده با ميانگين ده ساله دشت فيروز آباد تفاوت آشكاري ندارند و محصولات انتخابي بر اساس سيستم هاي مختلف آبياري و تنش آبي انتخاب شدند.نتيجه گيري: جهت همسويي با كشاورزي پايدار و حفاظت از منابع آب و خاك، لزوماً نيازي به تغيير الگوي كشت منطقه نخواهد بود و با انتخاب نوع سيستم آبياري مناسب، زمان آبياري و تغيير سهم سطوح زيركشت دشت به محصولاتي متناسب با الگوي ارائه شده توسط مدل فازي مي توان به كشاورزي پايدار دست يافت.