عنوان مقاله :
رتبهبندي استانهاي كشور از منظر شاخصهاي اقتصاد دانش‌بنيان
عنوان به زبان ديگر :
Ranking of the Country's Provinces in Terms of Knowledge-Based Economy Indicators
پديد آورندگان :
امجدي، محمدحسين دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده مديريت و اقتصاد , مهرابي بشرآبادي، حسين دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده كشاورزي - گروه اقتصاد كشاورزي , جهان‌آراي، ندا دانشگاه شهيد باهنر كرمان - دانشكده مديريت و اقتصاد
كليدواژه :
اقتصاد دانش‌بنيان , مدل تاپسيس , رتبه بندي , آنتروپي شانون
چكيده فارسي :
هدف از اين مقاله بررسي جايگاه و مقايسه استانهاي كشور از نظر شاخصهاي اقتصاد دانش‌بنيان است كه ميتواند در شناخت، ارزيابي و بهبود وضعيت اين استانها كمك كند. مقاله درصدد پاسخ‌گويي به اين سوال است كه وضعيت اقتصاد دانش بنيان در بين استان هاي كشور چگونه است؟ براي اين منظور از 20 شاخص اقتصاد دانش‌بنيان در قالب 5 مؤلفه براي بررسي وضعيت موجود استفاده شده است. ابتدا شاخص‌ها از روش آنتروپي شانون وزندهي شدند و سپس استانها به تفكيك در پنج مؤلفه زيرساخت فناوري اطلاعات و ارتباطات، آموزش و منابع انساني، رژيم‌هاي نهادي و اقتصادي، تحقيق و توسعه و عملكردي و همينطور بر اساس مجموعه اي از تمام مؤلفه‌هاي مذكور با استفاده از مدل تاپسيس رتبهبندي شدند. نتايج به دست آمده بيانگر اين است كه استان تهران با اختلاف زياد در رتبه اول قرار دارد و پس از آن استانهاي اصفهان، قم و البرز در رتبه هاي دوم تا چهارم هستند. از طرف ديگر سه استان سيستان و بلوچستان، خراسان شمالي و كهگيلويه و بويراحمد در رتبه هاي آخر قرار دارند. با توجه به نتايج به دست آمده در محاسبه عوامل و شاخصهاي اقتصاد دانش‌بنيان، نياز به توجه ويژه برنامه ريزان و تصميم گيران استاني و مديران بخش خصوصي در ارتقاء اقتصاد دانش‌بنيان و كاهش نابرابريها و عدم تعادلهاي فضايي ضروري به نظر ميرسد.
چكيده لاتين :
The purpose of this paper is to investigate and identify the status of provinces in terms of knowledge-based economic indicators that can help to identify, evaluate, and improve the situation of these provinces. The paper tries to answer the question of how is the status of knowledge-based economy among provinces of the country? For this purpose, 20 knowledge-based economic indicators in the form of 5 components have been used to investigate the current situation. First, the indicators were weighted by Shannon's entropy method, and then the provinces were divided into five components: Information and Communication Technology (ICT) infrastructure; education and human resources, institutional and economical regimes, research and development, and performance, as well as a set of all these components, were ranked by using the TOPSIS model. The results demonstrate that Tehran province is in the first place by a wide margin followed by Isfahan, Qom, and Alborz provinces in the second to fourth. In contrast, three provinces of Sistan and Baluchestan, North Khorasan, Kohgiluyeh and Boyer-Ahmad are at the bottom of this ranking. According to the results obtained in calculating knowledge-based economics factors and indicators, it seems necessary to pay particular attention to provincial planners and decision-making and private sector managers in promoting knowledge-based economy and reducing inequality and spatial imbalances.
