مقايسه توان توضيح دهندگي مدل‌هاي چهار عاملي كارهارت و Q عاملي HXZدر تبيين بازده سهام در حالت عادي و بتاي شرطي

A Comparison of Explanation Power of Karhart an‎d HXZ Model at Basic Form and by Using Conditional Dual-Beta

بازده مورد انتظار عايدي مدنظر سرمايه گذاران از سرمايه گذاري انجام شده با توجه به سطح ريسك پذيرفته شده توسط ايشان مي باشد. معيارهاي مختلفي براي ارزيابي نرخ بازده مورد انتظار شركت‌ها معرفي شده است كه مورد توجه سرمايه‌گذاران و اعتباردهندگان مي‌باشد. هدف اصلي اين پژوهش بررسي مقايسه اي قدرت توضيح دهندگي مدل هاي تبيين بازده سهام شركت هاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران مي‌باشد. به منظور بررسي اين هدف اطلاعات مالي 152 شركت از شركت‌هاي موجود در بورس اوراق بهادار تهران به صورت سه ‌ماهه طي بازه زماني 1391-1395 مورد بررسي قرار گرفت. در اين پژوهش قدرت تبيين مدل ها از طريق داده هاي تركيبي با استفاده نرم‌افزار Eviews تجزيه‌ و تحليل و برآورد گرديد. با توجه به روش‌هاي آماري انجام‌شده در سطح اطمينان 95/0 فرضيه‌ها مورد آزمون قرار گرفت. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي است. نتايج به‌دست‌آمده نشان داد كه استفاده از بتاي شرطي قدرت تبيين مدل كارهارت را افزايش مي دهد و لذا مدل مناسب تري براي ارزيابي بازده سهام در اختيار تصميم گيرندگان بازارهاي مالي قرار مي دهد. هم چنين مدل Q عاملي HXZ قدرت تبيين بيشتري نسبت به مدل چهار عاملي كارهارت در حالت اصلي دارد و مدل مناسب تري براي تصميمات سرمايه گذاري مي باشد.