بررسي تاثير آموزش اصول اخلاق حرفه‌اي در نگرش مديران باليني پرستاري به فرهنگ ايمني بيمار

مقدمه: فرهنگ ايمني بيمار از مهم ‌ترين جنبه كيفيت مراقبت ‌هاي باليني است. برآيند مطالعات رعايت ايمني بيمار را در مراكز درماني نامطلوب نشان مي‌ دهد. شناخت روش‌ هاي اثر بخش در ارتقا اين مؤلفه از اولويت ‌هاي سازماني است. هدف اين مطالعه بررسي تاثير آموزش اصول اخلاق حرفه ‌اي در نگرش مديران باليني پرستاري به فرهنگ ايمني بيمار بود. روش كار: مطالعه نيمه تجربي حاضر به‌ صورت پيش ‌آزمون و پس ‌آزمون در سال ۱۳۹۵ انجام شد. نمونه پژوهش ۳۰ پرستار رده مديريت باليني شاغل در مركز درماني شهيد صياد شيرازي گرگان بود. روش نمونه ‌گيري به‌ صورت در دسترس با تصادف سازي در هر گروه انجام شد. پرستاران در دو گروه تجربي (آموزش اصول اخلاق حرفه‌ اي با رويكرد فرهنگ ايمني بيمار) و شاهد (بدون هيچ‌ گونه مداخله) تقسيم شدند. آموزش ‌ها در 8 دوره پروتكل آموزشي هر يك به مدت 86 ساعت به فاصله زماني هر 5 تا 7 روز به شيوه كارگاه ارائه شد. ابزار مطالعه شامل اطلاعات دموگرافيك و مقياس استاندارد پيمايش بيمارستان از نظر فرهنگ ايمني بيمار (HSOPS) بود. داده‌ ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ي 16، آمار توصيفي و آزمون‌ هاي كولموگروف اسميرنوف، كاي اسكوئر، تي مستقل و تي زوجي در سطح معني ‌داري 0.05 p تجزيه ‌و تحليل شد. يافته‌ ها: تعداد 17 نفر (56.7 درصد) از شركت‌ كنندگان زن بودند. ميانگين سني پرستاران 6.7 ±39.5 سال بود. قبل از شروع كارگاه ميانگين فرهنگ ايمني مددجو در گروه مداخله 5.3 ±50.6 و گروه شاهد 5.9 ±48.9 بود. پس از ارائه آموزش‌ ها اختلاف معناداري (0.012=p) در ميانگين نمره گروه تجربي (13.7 ±139.2) نسبت به گروه شاهد (3.09 ±53.5) ايجاد شد. نتايج آزمون تي زوجي در گروه مداخله نشان داد ميانگين فرهنگ ايمني بعد از انجام مداخله (13.7 ±139.2) به‌صورت معنا داري (21.092=t، 0.0001=p) نسبت به قبل از مداخله (5.3 ±50.6) افزايش داشت درحالي ‌كه در گروه كنترل اختلاف معناداري (1.970=t، 0.1=p) نداشت. نتيجه ‌گيري: مطالعه حاضر نشان داد آموزش اصول اخلاق حرفه ‌اي مراقبتي در ارتقاء نگرش مديران باليني پرستاري به فرهنگ ايمني بيمار مؤثر بود. لذا مداخله با تأكيد بر آموزش اصول اخلاقي به‌عنوان روشي مؤثر در برنامه‌ هاي آموزشي ارتقاي فرهنگ ايمني بيمار پرستاران توصيه مي‌ گردد.