بررسي ارتباط حرفه اي از ديدگاه دستياران و پرستاران بيمارستان شهيد بهشتي كاشان

مقدمه: ارتباط دستيار و پرستار شامل تعامل متقابل بين آنها به منظور دستيابي به يك هدف مشترك درماني يعني ارتقاي وضعيت بيمار است. ايجاد ارتباط صحيح به عنوان مهمترين ويژگي لازم براي افراد شاغل در مراقبت‌هاي بهداشتي اوليه توصيف شده است. اين مطالعه با هدف تعيين ديدگاه دستياران و پرستاران نسبت به ارتباط حرفه‌اي، انجام شد. روش كار: اين مطالعه به روش توصيفيتحليلي و در سال 1398، انجام شد. نمونه‌ گيري از مشاركت كنندگان در دسترس و شامل 200 نفر از پرستاران و دستياران يك بيمارستان آموزشي درماني انجام شد. ابزار جمع ‌آوري اطلاعات شامل دو پرسشنامه ارتباط حرفه‌اي از ديدگاه پرستار و پزشك بود. تحليل داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي (توزيع فراواني و ميانگين و انحراف معيار) و آمار استنباطي (آزمون‌هاي تي و ANOVA) و نرم‌افزار 16 SPSSانجام شد. يافته‌ها: از ديدگاه پرستاران، ميزان ارتباط حرفه ‌اي در مورد اطلاع رساني به موقع به دستياران در مورد مسائل مرتبط با مراقبت بيمار، با ميانگين 4.62 و از ديدگاه دستياران، تاثير ميزان ارتباط حرفه ‌اي خوب با پرستاران بر ارتقاي وضعيت بيماران، با ميانگين 4.72 بيشتر از گويه ‌هاي ديگر بوده است. 70 درصد پرستاران و 83 درصد دستياران اذعان داشته اند كه ارتباط حرفه ‌اي آنها در سطح خوب است. ميان ديدگاه پرستاران با وضعيت استخدامي مختلف (0.046=p) و ديدگاه دستياران گروه‌ هاي آموزشي مختلف در زمينه ارتباط حرفه‌ اي تفاوت معناداري وجود دارد (0.001=p). نتيجه ‌گيري: در مجموع ارتباط حرفه ‌اي از ديدگاه دستياران و پرستاران، در سطح خوب و مناسب قرار دارد. ولي به منظور افزايش اثربخشي ارائه خدمات مراقبت سلامت و ارتقاي كارآيي سيستم درماني و همچنين آشنايي همه افراد با تاثير يادگيري مهارت برقراري ارتباط حرفه‌ اي، لازم است تمهيداتي مانند آموزش‌ هاي بين حرفه ‌اي و مهارت ‌هاي ارتباطي براي تيم درمان، در نظر گرفته شود.