مقايسه اثربخشي برنامه داوسون-گويئر و آموزش راهبردهاي فراشناختي بر كاركردهاي اجرايي دانش آموزان نارساخوان

هدف اين پژوهش مقايسه اثربخشي برنامه داوسونگويئر و آموزش راهبردهاي فراشناختي بر كاركردهاي اجرايي (توجه، حافظه فعال و بازداري رفتاري) دانش آموزان داراي اختلال يادگيري با مشخصه خواندن بود. روش پژوهش آزمايشي با طرح پيش آزمون– پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش دانش آموزان مبتلا به اختلال يادگيري خاص خواندن مقطع ابتدايي شهر اردبيل در نيمه اول سال تحصيلي 1397-1398 بودند كه تعداد 45 نفر از جامعه آماري بودند كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و در 3 گروه 15 نفري (دو گروه آزمايش و يك گروه كنترل) جايگزين شدند. يك گروه آزمايش 8 جلسه يك‌ ساعته آموزش داوسونگويئر و يك گروه 10 جلسه 60 تا 75 دقيقه‌اي برنامه آموزش راهبردهاي شناختي دريافت كردند. به منظور گردآوري داده‌ها از پرسشنامه درجه بندي رفتاري كاركردهاي اجرايي (BRIEF) استفاده شد. تجزيه تحليل داده ها با آزمون تحليل كوواريانس چندمتغيره (MANCOVA) و آزمون تعقيبي بنفروني با نرم افزارآماري SPSS20 صورت گرفت. يافته ها نشان داد هر دو برنامه مداخله اي تأثير معناداري بر بهبود توجه، حافظه فعال و بازداري رفتاري دانش آموزان داراي اختلال يادگيري با مشخصه خواندن دارد (p 0.01). نتايج آزمون تعقيبي بونفروني نشلان داد كه تفاوت بين گروه مداخله در هر سه متغير توجه، حافظه فعال و بازداري رفتاري، معنادار نمي باشد(P 0.05).