بررسي وضعيت خطوارگي سازندهاي كارستي حوزه‌هاي آبخيز مشرف به خليج فارس

اين پژوهش سعي بر آن دارد تا با تعيين خطواره هاي سازندهاي زمين شناسي منتهي به خليج فارس و تبيين سهم نسبي هر سازند، نقش و اهميت سازندهاي كارستي را در نفوذ جريان هاي سطحي و تغذيه منابع آب زيرزميني منطقه به نمايش بگذارد. بدين منظور، نزديك ترين زيرحوضه ها از چهار حوضۀ رودخانه هاي مند، حله، كَلمهران و زهره به سواحل خليج فارس جهت استخراج خطواره ها، ترسيم نمودارهاي گلسرخي و تحليل آن ها با استفاده از نرم افزارهاي ENVI® 5.3، PCI Geomatica، GIS10.3.1   و Rock works 2016 انتخاب گرديد. در ابتدا فراواني، تراكم، تقاطع، جهت، اندازه و شدت خطواره ها در سازندهاي منطقه تعيين گرديد، سپس با تبيين و تعريف شاخص خطوارگي، اهميت و تأثير هر سازند در تغذيۀ بالقوۀ منابع آب زيرزميني تعيين گرديد. نتايج نشان مي دهد بيشترين درصد فراواني، درصد تقاطع و درصد طولي خطواره به سازند آسماريجهرم و بيشترين درصد شدت خطواره به سازند ايلام-سروك اختصاص دارد؛ مقدار عددي شدت خطواره در سازندهاي كارستي، سه برابر سازندهاي غيركارستي است. به طور كلي بررسي وضعيت خطوارگي نشان مي دهد كه خطواره ها اساساً در سازندهاي كارستي ايجاد شده اند به طوري كه مقدار عددي شاخص خطوارگي در سازندهاي كارستي، 7/72 است در حالي كه اين مقدار در سازندهاي غير كارستي 2/3 است و اختلاف بيش از سه برابري را نشان مي دهد. همچنين، جهت يافتگي خطواره ها بر اساس فراواني و طول آن ها در كل محدودۀ مورد مطالعه راستاي شمال شرقجنوب غرب دارد كه دليل آن را مي توان تعداد بسيار زياد خطواره هاي كارستي با اين جهت يافتگي و تأثير آن بر درصد نسبي كل خطواره هاي منطقه دانست، امتداد بخش جنوب غربي اين راستا به سواحل خليج فارس منتهي مي شود.