تحليلي بر عملكرد شهرهاي مياني در توسعه منطقه اي(مورد پژوهي:بابل)

عدم تعادل و نا برابري در نظام سكونتگاهي و لزوم دستيابي به توسعه و تعادل منطقه اي موجب توجه روز افزون به شهرهاي مياني به عنوان يكي از راهبردهاي جهاني شده است در اين راستا ضرورت دارد تا نقش و عملكرد اين شهرها مورد ارزيابي قرار گيرد هدف اين پژوهش بررسي و تحليل نقش و عملكرد شهر مياني بابل در توسعه فضايي استان مازندران پرداخته شده است. روش تحقيق توصيفي – تحليلي با هدف كاربردي مي باشد.در جمع آوري داده ها از روش اسنادي و كتابخانه اي بهره گرفته شده است. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از روش ها و مدل هاي كمي نظير مدل هاي جمعيتي ( ضريب آنتروپي و ضريب كشش پذيري)، مدل هاي اقتصادي( ضريب مكاني و مدل تغيير سهم) و مدل حوزه نفوذ (تئوري نقطه جدايي) استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه شهر بابل توانسته در تعادل جمعيتي منطقه ايفاي نقش نمايد بطوريكه بدون وجود اين شهر عدم تعادل هاي منطقه اي افزايش مي يابد. از سوي ديگر ارزيابي عملكرد اقتصادي نيز بيانگر آن است كه شهر از نقش قوي خدماتي برخوردار بوده و ميتواند در توسعه و تعادل اقتصادي استان ايفاي نقش كند همچنين بررسي حوزه نفوذ شهر بابل نشان مي دهد كه اين شهر بخش قابل توجهي از خدمات خود را به حوزه نفوذ اختصاص داده است. در مجموع نتايج اين مطالعه نشان مي دهد شهر بابل به عنوان شهر مياني در استان مي تواند با عملكرد مطلوب به انسجام توسعه فضايي استان مازندران كمك كند. از اين ­رو پژوهش حاضر در پاسخ به اين سؤال است كه آيا بابل به عنوان شهر مياني توانسته نقش مؤثري در ايجاد تعادل جمعيت و اقتصاد منطقه ­ي استان مازندران ايفا نمايد؟ گام بر مي دارد كليدواژه‌ها