بررسي تأثير وقف بر كالبد شهرهاي اسلامي (مطالعه موردي شهر ميامي)

وقف سنتي اسلامي است كه بر اساس آن افراد حقيقي و حقوقي بخشي يا همه ملك خود را به سازماني دولتي يا خصوصي مي بخشند اين سنت حسنه در ايدئولوژي اسلامي ريشه دوانده و نقش بارزي در توسعه شهرهاي اسلامي داشته است.انسان بر اساس جهان بيني خود با محيط همواره در كنش متقابل بوده و از همديگر تاثير پذيرفته اند. تاثير جهان بيني منتج از دين بر خلق چشم اندازهاي جغرافيايي، بويژه در شهرهاي اسلامي از اهميت خاصي برخوردار بوده است. پديده وقف به عنوان يكي از نيروهاي شهر آفرين و چهره پرداز شهر هاي ايراني-اسلامي، تاثير بسزايي در شكل دهي به محيطهاي مصنوع انساني و تشكل فضاهاي كالبدي شهرها داشته است. اراضي وقفي ضمن تاثير گذاري در توسعه فيزيكي شهرها متقابلا نيز از آن تاثير پذيرفته اند چرا كه در جريان توسعه فيزيكي شهر از حالت اوليه خود (باير، كشاورزي، باغات و …) خارج و به بافت شهري تبديل گرديده اند. طي اين مقاله شهر ميامي به عنوان شهر كوچك اندام در استان سمنان، كه قسمت عمده اراضي آن وقفي است مورد بررسي قرار مي گيرد. با تبديل شهر به عنوان مركز شهرستان، شهر به سرعت گسترش يافت و اراضي كشاورزي وقفي، تغيير ماهيت داده و تبديل به اراضي شهري با كاركرد جديد گرديدند. اين مقاله سعي دارد تا با تكيه بر روش ميداني، و استفاده از تكنيك GIS چگونگي نقش وقف در شكل يابي فضاي عمومي شهرهاي اسلامي به ويژه شهر مورد مطالعه را مورد بررسي قرار دهد. كليدواژه‌ها