عنوان مقاله :
الزامات تحقق حكمراني خوب براي دستيابي به توسعه انساني
عنوان به زبان ديگر :
Essential Requirements of Good Governance for Achieving Human Development
پديد آورندگان :
رزمي، محمدجواد دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم اداري واقتصاد , صديقي، سميه دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده علوم اداري واقتصاد , رضاييان، سمانه دانشگاه فردوسي مشهد - اقتصاد انرژي
كليدواژه :
حكمراني خوب , بخش خصوصي , توسعه انساني , جامعه مدني , دولت
چكيده فارسي :
حكمراني خوب الگوي جديدي براي توسعه پايدار انساني با ساز و كار تعاملي سه بخش دولت، بخش خصوصي و جامعه مدني است تا به موجب آن كشورها بتوانند از همه توانمندي‌هاي خود در توسعه همه جانبه استفاده كنند. جامعه مدني مستحكم به همراه دولتي مدرن، قوي و توسعه‌خواه، مي‌تواند زمينه‌هاي ايجاد حكمراني خوب و در نتيجه توسعه همه جانبه را با كمترين زمان و آسيب ممكن به پيش ببرد. از آنجايي كه مهمترين عامل توسعه هر جامعه، افراد آن جامعه مي‌باشند، اين تحقيق با تأكيد بر اهميت توسعه انساني، در جست و جوي شناخت الزامات تحقق حكمراني خوب براي رسيدن به توسعه انساني پايدار مي‌باشد. تأمل و بازانديشي در كيفيت هر كدام از مؤلفه‌هاي حكمراني و اتخاذ راهبردهاي مناسب براي تقويت آنها، شايد بهترين الگو براي توسعه انساني پايدار باشد. نتيجه به دست آمده از بررسي مؤلفه‌هاي حكمراني خوب در ايران بيانگر وضعيت نامناسب اين شاخص‌هاي در سال‌هاي 1996-2010 مي‌باشد. كشور ايران به دليل مزاياي فراوان چه از نظر منابع انساني و سرمايه‌هاي طبيعي از پتانسيل فراوان براي دستيابي به توسعه انساني برخوردار است
چكيده لاتين :
Good governance is a new model of sustainable human development with the mechanism of interaction between governmental sector, private sector and civil society in order to use all its capabilities for their comprehensive development. Strong civil society accompanied with modern and developmental-oriented state can create areas of good governance therefore, comprehensive development with the least time and damage. In every society, its members are the most important factor in development. This study emphasized on the importance of human development, searching the requirement of good governance for achieving sustainable human development. Meditation and rethinking on the quality of each governance components and applying appropriate strategies to strengthen them, perhaps is the best model for sustainable human development. The survey results of the good governance components represent deteriorating conditions of these indexes during a period of time starting 1996 and ending 2010. Iran due to many advantages, not only human resources also natural resources, has abundant potential to achieve human development
عنوان نشريه :
اقتصاد توسعه و برنامه ريزي
