مقايسه تاثير نسبت عرض كليد ورودي به كليد خروجي و شيب كليد بر ضريب آبگذري در سرريزهاي كليد پيانويي دو و سه سيكل با دماغه مثلثي

سرريز از جمله سازه هايي است كه براي تنظيم سيلاب هاي مازاد بر ظرفيت سد طراحي مي شود. يكي از مهمترين دلايل تخريب سدها، ناكافي بودن ظرفيت تخليه سرريزها است. به همين دليل طراحي سرريز با ظرفيت عبوري بالا از اهميت ويژه اي برخوردار است. سرريزهاي كليد پيانويي نوع جديدي از سرريزها هستند كه ظرفيت تخليه دبي بالايي دارند و مي توانند به عنوان سازه اي اقتصادي با كارايي بالا مورد استفاده قرار گيرند. در اين تحقيق براي تعيين تأثير پارامتر هندسي نسبت عرض كليد ورودي به كليد خروجي سرريز و شيب بر ضريب آبگذري، 180 آزمايش روي سرريزهاي دو و سه سيكل، تحت شرايط هيدروليكي مختلف انجام شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه با افزايش بار هيدروليكي، ضريب آبگذري ابتدا افزايش و سپس كاهش مي يابد. همچنين با افزايش نسبت عرض كليد ورودي به كليد خروجي از 0.8 تا 1.25 ضريب آبگذري در سرريزكليد پيانويي به مقدار 26 درصد افزايش يافت. بررسي اثر تعداد سيكل نشان داد حداكثر ضريب آبگذري در سرريز دو سيكل بين 0.6 تا 0.76 و براي سرريز سه سيكل بين 0.4 تا 0.59 بود و در كليه مراحل، عملكرد سرريز 2 سيكل بهتر از 3 سيكل بوده بطوريكه 29% افزايش ضريب آبگذري داشته است. علت اين امر، پيچيده تر شدن شرايط جريان در سرريز سه سيكل و تداخل بيشتر خطوط جريان، استغراق موضعي، افت انرژي بيشتر در اين شرايط و افزايش تعداد سيكل در يك عرض مشخص با طول موثر يكسان مي باشد. در اين تحقيق شرايط بهينه سرريز كليد پيانويي نوع A از نظر تاثير توام شيب كليدها و نسبت عرض ورودي به خروجي، با استفاده از دماغه مثلثي بررسي شد و نتايج نشان داد كه سرريز كليد پيانويي با نسبت عرض كليد 1.25 و شيب 25.2 % با دماغه مثلثي بهترين تركيب را براي ايجاد حداكثر ضريب آبگذري ارائه مي دهد.